AMIGO QUE NÃO PRESTA, FACA QUE NÃO CORTA
AMIGO QUE NÃO PRESTA, FACA QUE NÃO CORTA
Algumas vezes, levados por motivos pessoais, acabamos por atacar, agredir quem nada tem a ver com nossos problemas. É algo instintivo, impessoal... nem percebemos a dimensão de nossas palavras. Infelizmente, palavras são como flechas que, uma vez disparadas, irão de encontro ao alvo, sem nenhuma chance de abortar a missão...
Por mais que estejamos passando por uma situação difícil não podemos, simplesmente, descarregar nossa frustração em quem quer que seja. Ninguém tem culpa de nossos problemas...
Porém, sabemos que não é bem assim que reagimos em nosso dia a dia. Parece que a ação de agredir alguém gratuitamente é uma válvula de escape para algumas pessoas. E cabe à pessoa agredida ter o bom senso de não revidar a ação...
Tenho como política um ditado que aprendi quando ainda estava nas primeiras letras. E o uso como lema em minha vida. O ensinei para meus filhos, e todos levam esse adágio como norte em sua caminhada...
Sempre que me sinto ofendida, menosprezada em algum ambiente, lembro-me desse adágio e sigo em frente, como a frase em questão sugere. É a melhor maneira de enfrentar uma pedra no caminho que, se não for ignorada, pode machucar, e muito...
Claro que, para algumas pessoas, essa é uma maneira radical de se levar a vida. Afinal, temos que ponderar, relevar a ação da pessoa, levando em consideração o momento que ela enfrenta. Bem, não vejo dessa maneira. Respeito é um sentimento que deve nortear a direção de qualquer pessoa. Não importa em que momento ela está vivendo. Afinal, se quer ser respeitada, a pessoa deve respeitar aqueles que estão à sua volta...
Como eu disse, posso estar sendo radical ao extremo segundo a visão de algumas pessoas, senão a maioria. Porém sigo minha consciência. Analiso a situação e tomo a decisão que mais se alinhe a esta. Não me preocupo muito com o que outras pessoas podem pensar. Antes de mais nada, tenho que estar em paz com minha consciência...
Cada pessoa é um Universo e por esse motivo cada uma tem sua opinião particular. Duas pessoas não veem o mesmo evento da mesma maneira. Aquilo que para uma é algo espetacular para outra é um acontecimento banal... e isso se aplica a tudo... coisas agradáveis e outras nem tanto...
Como eu disse, procuro seguir meu caminho sem ofender quem quer que seja. Algumas vezes até engulo sapos em nome da boa convivência. Mas quando isso não se faz necessário, dispenso o cardápio à base de batráquios. Não são muito saborosos, além de serem de difícil digestão. Portanto, em qualquer situação levo sempre em conta o melhor para mim e para as pessoas que estão à minha volta...
Sigo meu caminho, procuro sempre iluminar não só minha estrada como também a daqueles que partilham minha senda. Sempre que posso, sigo aquelas pessoas que irradiam Luz e podem me auxiliar nessa estrada rumo ao Nirvana... pois o Paraíso é nossa meta final...
Desculpe o tom meio sombrio de hoje... nem sempre estamos cobertas pela Luz tão necessária em nossa vida...
Tania Miranda 09/01/2025
=========================================================================
AMIGO QUE NÃO PRESTA, FACA QUE NÃO CORTA Algumas vezes, levados por motivos pessoais, acabamos por agredir quem nada tem a ver com nossos problemas. É algo instintivo... nem percebemos a dimensão de nossas palavras. Infelizmente, palavras são como flechas que, uma vez disparadas, irão de encontro ao alvo, sem nenhuma chance de abortar a missão... Por mais que estejamos passando por uma situação difícil não podemos, simplesmente, descarregar nossa frustração em quem quer que seja. Ninguém tem culpa de nossos problemas... Porém, sabemos que não é bem assim que reagimos em nosso dia a dia. Parece que agredir alguém gratuitamente é uma válvula de escape para algumas pessoas. E cabe à pessoa agredida ter o bom senso de não revidar a ação... Tenho como política um ditado que aprendi quando ainda estava nas primeiras letras. E o uso como lema em minha vida. O ensinei para meus filhos, e todos levam esse adágio como norte em sua caminhada... Sempre que me sinto ofendida, menosprezada em algum ambiente, lembro-me desse adágio e sigo em frente, como a frase em questão sugere. É a melhor maneira de enfrentar uma pedra no caminho que, se não for ignorada, pode machucar, e muito... Claro que, para alguns, essa é uma maneira radical de se levar a vida. Afinal, temos que ponderar, relevar a ação da pessoa, levando em conta o momento que ela enfrenta. Bem, não vejo dessa maneira. Respeito é um sentimento que deve nortear a direção de qualquer pessoa. Não importa em que momento ela está vivendo. Afinal, se quer ser respeitada, ela deve respeitar aqueles que estão à sua volta... Como eu disse, posso estar sendo radical ao extremo segundo a visão de algumas pessoas, senão a maioria. Porém sigo minha consciência. Analiso a situação e tomo a decisão que mais se alinhe a esta. Não me preocupo muito com o que outras pessoas podem pensar. Antes de mais nada, tenho que estar em paz com minha consciência... Cada pessoa é um Universo à parte e por esse motivo cada uma tem sua opinião particular. Duas pessoas não veem o mesmo evento da mesma maneira. Aquilo que para uma é algo espetacular para outra é um acontecimento banal... e isso se aplica a tudo... coisas agradáveis e outras nem tanto... Como eu disse, procuro seguir meu caminho sem ofender ninguém. Algumas vezes até engulo sapos em nome da boa convivência. Mas quando isso não se faz necessário, dispenso o cardápio à base de batráquios. Não são muito saborosos e são de difícil digestão. Portanto, em qualquer situação levo sempre em conta o melhor para mim e para as pessoas que estão à minha volta... Sigo meu caminho, procuro sempre iluminar não só minha estrada como também a daqueles que partilham minha senda. Sempre que posso, sigo aqueles que irradiam Luz e podem me auxiliar nessa estrada rumo ao Nirvana... pois o Paraíso é nossa meta final... Desculpe o tom meio sombrio... nem sempre estamos cobertas pela Luz tão necessária em nossa vida... Tania Miranda 09/04/2025
=========================================================================
A FRIEND THAT IS NO GOOD, A KNIFE THAT DOESN'T CUT Sometimes, driven by personal reasons, we end up attacking people who have nothing to do with our problems. It's something instinctive... we don't even realize the size of our words. Unfortunately, words are like arrows that, once fired, will hit the target, with no chance of aborting the mission... No matter how difficult a situation we are going through, we cannot simply take out our frustration on anyone. No one is to blame for our problems... However, we know that this is not exactly how we react in our daily lives. It seems that attacking someone for no reason is an escape valve for some people. And it is up to the person being attacked to have the good sense not to retaliate... My policy is based on a saying that I learned when I was still in my early years. And I use it as a motto in my life. I taught it to my children, and they all take this adage as a guide on their journey... Whenever I feel offended or belittled in some environment, I remember this adage and move on, as the phrase in question suggests. It's the best way to face a stumbling block that, if not ignored, can hurt, a lot... Of course, for some, this is a radical way to live. After all, we have to consider and consider the person's actions, taking into account the situation they are facing. Well, I don't see it that way. Respect is a feeling that should guide anyone's direction. It doesn't matter what moment she is living in. After all, if you want to be respected, you must respect those around you... As I said, I may be being too radical in the eyes of some, if not most, people. But I follow my conscience. I analyze the situation and make the decision that best aligns with it. I don't worry much about what other people might think. First of all, I have to be at peace with my conscience... Each person is a separate Universe and for this reason each one has their own particular opinion. No two people see the same event in the same way. What is spectacular for one person is a banal event for another... and this applies to everything... some pleasant things and others not so much... As I said, I try to go my own way without offending anyone. Sometimes I even swallow frogs in the name of good coexistence. But when that is not necessary, I do without the amphibian-based menu. They are not very tasty and are difficult to digest. Therefore, in any situation I always take into account what is best for me and the people around me... I follow my path, I always try to illuminate not only my path but also that of those who share my path. Whenever I can, I follow those who radiate Light and can help me on this road to Nirvana... because Paradise is our final goal... Sorry for the somewhat somber tone... we are not always covered by the Light that is so necessary in our lives... Tania Miranda 04/09/2025
========================================================================
UN AMIGO QUE NO SIRVE, UN CUCHILLO QUE NO CORTA A veces, movidos por motivos personales, terminamos atacando a personas que no tienen nada que ver con nuestros problemas. Es algo instintivo... ni siquiera nos damos cuenta del tamaño de nuestras palabras. Desafortunadamente, las palabras son como flechas que, una vez disparadas, darán en el blanco, sin posibilidad de abortar la misión... No importa cuán difícil sea la situación por la que estemos pasando, no podemos simplemente descargar nuestra frustración en cualquiera. Nadie tiene la culpa de nuestros problemas... Sin embargo, sabemos que no es exactamente así como reaccionamos en nuestra vida diaria. Parece que atacar a alguien sin motivo es una válvula de escape para algunas personas. Y es responsabilidad de la persona atacada tener el buen sentido de no tomar represalias... Mi política se basa en un dicho que aprendí cuando era pequeño. Y lo uso como lema en mi vida. Se lo enseñé a mis hijos y todos toman este adagio como guía en su viaje... Siempre que me siento ofendido o menospreciado en algún entorno, recuerdo este adagio y sigo adelante, como sugiere la frase en cuestión. Es la mejor manera de afrontar un obstáculo que, si no se ignora, puede doler, y mucho... Por supuesto, para algunos, esta es una forma radical de vivir. Después de todo, tenemos que considerar y tener en cuenta las acciones de la persona, teniendo en cuenta la situación que enfrenta. Bueno, yo no lo veo así. El respeto es un sentimiento que debe guiar la dirección de cualquier persona. No importa en qué momento esté viviendo. Después de todo, si quieres ser respetado, debes respetar a quienes te rodean... Como dije, tal vez estoy siendo demasiado radical a los ojos de algunas personas, si no de la mayoría. Pero yo sigo mi conciencia. Analizo la situación y tomo la decisión que mejor se alinea con ella. No me preocupa mucho lo que puedan pensar los demás. Lo primero que tengo que hacer es estar en paz con mi conciencia... Cada persona es un Universo aparte y por eso cada uno tiene su opinión particular. No hay dos personas que vean el mismo acontecimiento de la misma manera. Lo que para uno es espectacular para otro es banal…y esto pasa con todo…algunas cosas agradables y otras no tanto… Como dije, trato de seguir mi propio camino sin ofender a nadie. A veces incluso me trago ranas en nombre de la buena convivencia. Pero cuando eso no es necesario, prescindo del menú a base de anfibios. No son muy sabrosos y son difíciles de digerir. Por eso, en cualquier situación siempre tengo en cuenta lo que es mejor para mí y para las personas que me rodean... Sigo mi camino, trato siempre de iluminar no sólo mi camino sino también el de quienes comparten mi camino. Siempre que puedo, sigo a aquellos que irradian Luz y pueden ayudarme en este camino hacia el Nirvana... porque el Paraíso es nuestra meta final... Perdón por el tono un tanto sombrío... no siempre estamos cubiertos por la Luz que es tan necesaria en nuestras vidas... Tania Miranda 09/04/2025
=========================================================================
UN AMICO CHE NON SERVE, UN COLTELLO CHE NON TAGLIA A volte, spinti da ragioni personali, finiamo per attaccare persone che non hanno nulla a che fare con i nostri problemi. È qualcosa di istintivo... non ci rendiamo nemmeno conto della dimensione delle nostre parole. Purtroppo le parole sono come frecce che, una volta scoccate, colpiscono il bersaglio, senza possibilità di abortire la missione... Non importa quanto sia difficile la situazione che stiamo attraversando, non possiamo semplicemente sfogare la nostra frustrazione su qualcuno. Nessuno è da biasimare per i nostri problemi... Sappiamo però che non è esattamente così che reagiamo nella vita di tutti i giorni. Sembra che per alcune persone attaccare qualcuno senza motivo sia una valvola di sfogo. E spetta alla persona attaccata avere il buon senso di non reagire... La mia politica si basa su un detto che ho imparato quando ero ancora giovane. E lo uso come motto nella mia vita. L'ho insegnato ai miei figli e tutti loro prendono questo adagio come guida nel loro viaggio... Ogni volta che mi sento offeso o sminuito in qualche contesto, ricordo questo adagio e vado avanti, come suggerisce la frase in questione. È il modo migliore per affrontare un ostacolo che, se non ignorato, può fare molto male... Naturalmente, per alcuni questo è un modo radicale di vivere. Dopotutto, dobbiamo considerare e ponderare le azioni della persona, tenendo conto della situazione che sta affrontando. Be', io non la vedo così. Il rispetto è un sentimento che dovrebbe guidare chiunque nel suo cammino. Non importa in che momento stia vivendo. Dopotutto, se vuoi essere rispettato, devi rispettare chi ti circonda... Come ho detto, forse agli occhi di alcuni, se non della maggior parte delle persone, sto esagerando. Ma io seguo la mia coscienza. Analizzo la situazione e prendo la decisione più adatta. Non mi preoccupo molto di ciò che potrebbero pensare gli altri. Prima di tutto devo essere in pace con la mia coscienza... Ogni persona è un Universo a sé stante e per questo motivo ognuno ha la sua opinione particolare. Non esistono due persone che vedono lo stesso evento nello stesso modo. Ciò che è spettacolare per una persona, per un'altra è un evento banale... e questo vale per ogni cosa... alcune cose sono piacevoli e altre non tanto... Come ho detto, cerco di fare a modo mio, senza offendere nessuno. A volte ingoio persino le rane in nome della buona convivenza. Ma quando non è necessario, rinuncio al menù a base di anfibi. Non sono molto saporiti e sono difficili da digerire. Per questo motivo, in ogni situazione tengo sempre conto di ciò che è meglio per me e per le persone che mi circondano... Seguo il mio cammino, cerco sempre di illuminare non solo il mio cammino ma anche quello di chi condivide il mio cammino. Ogni volta che posso, seguo coloro che irradiano Luce e possono aiutarmi in questa strada verso il Nirvana... perché il Paradiso è la nostra meta finale... Scusate il tono un po' cupo... non siamo sempre avvolti dalla Luce che è così necessaria nelle nostre vite... Tania Miranda 04/09/2025
========================================================================
YSTÄVÄ, JOKA EI OLE HYVÄ, VEITSI, joka EI LEIKKAA Joskus henkilökohtaisista syistä johtuen päädymme hyökkäämään ihmisten kimppuun, joilla ei ole mitään tekemistä ongelmiemme kanssa. Se on jotain vaistomaista... emme edes ymmärrä sanojemme kokoa. Valitettavasti sanat ovat kuin nuolia, jotka kerran ammuttuina osuvat maaliin ilman mahdollisuutta keskeyttää tehtävää... Riippumatta siitä, kuinka vaikeassa tilanteessa käymme läpi, emme voi yksinkertaisesti viedä turhautumistamme kenenkään päälle. Kukaan ei ole syypää ongelmiimme... Tiedämme kuitenkin, että emme reagoi täsmälleen tällä tavalla jokapäiväisessä elämässämme. Näyttää siltä, että jonkun kimppuun hyökkääminen ilman syytä on joillekin ihmisille pakoventtiili. Ja hyökätyn henkilön on hyvä olla kostamatta... Politiikkani perustuu sanontaan, jonka opin vielä ollessani varhaiskasvatukseni. Ja käytän sitä mottona elämässäni. Opetin sen lapsilleni, ja he kaikki ottavat tämän sanonnan oppaana matkallaan... Aina kun tunnen olevani loukkaantunut tai vähätelty jossain ympäristössä, muistan tämän sananlaskun ja jatkan eteenpäin, kuten kyseinen lause viittaa. Se on paras tapa kohdata kompastuskivi, joka voi satuttaa paljon, jos sitä ei jätetä huomiotta... Tietysti joillekin tämä on radikaali tapa elää. Loppujen lopuksi meidän on pohdittava ja harkittava henkilön toimia ottaen huomioon hänen kohtaamansa tilanne. No en näe asiaa noin. Kunnioitus on tunne, jonka pitäisi ohjata kenen tahansa suuntaan. Ei ole väliä missä hetkessä hän elää. Loppujen lopuksi, jos haluat, että sinua kunnioitetaan, sinun on kunnioitettava ympärilläsi olevia... Kuten sanoin, saatan olla liian radikaali joidenkin, ellei useimpien ihmisten silmissä. Mutta minä seuraan omaatuntoani. Analysoin tilanteen ja teen siihen parhaiten sopivan päätöksen. En juurikaan välitä siitä, mitä muut ihmiset ajattelevat. Ensinnäkin minun täytyy olla rauhassa omantunnoni kanssa... Jokainen ihminen on erillinen universumi ja tästä syystä jokaisella on oma erityinen mielipiteensä. Kaksi ihmistä ei näe samaa tapahtumaa samalla tavalla. Se mikä on näyttävää yhdelle on banaali tapahtuma toiselle... ja tämä pätee kaikkeen... joihinkin miellyttäviin asioihin ja toisiin ei niinkään... Kuten sanoin, yritän kulkea omaa tietäni loukkaamatta ketään. Joskus jopa nielen sammakoita hyvän rinnakkaiselon nimissä. Mutta kun se ei ole välttämätöntä, teen ilman sammakkoeläinpohjaista valikkoa. Ne eivät ole kovin maukkaita ja niitä on vaikea sulattaa. Siksi kaikissa tilanteissa otan aina huomioon sen, mikä on parasta minulle ja ympärilläni oleville ihmisille... Seuraan polkuani, yritän aina valaista paitsi omaa polkuani myös niiden polkua, jotka jakavat polkuni. Aina kun voin, seuraan niitä, jotka säteilevät valoa ja voivat auttaa minua tällä tiellä Nirvanaan... koska paratiisi on viimeinen tavoitteemme... Anteeksi hieman synkkä sävy... emme aina ole elämässämme niin tarpeellisen Valon peitossa... Tania Miranda 9.4.2025
=========================================================================
UN AMI QUI N'EST PAS BON, UN COUTEAU QUI NE COUPE PAS Parfois, poussés par des raisons personnelles, nous finissons par attaquer des personnes qui n’ont rien à voir avec nos problèmes. C'est quelque chose d'instinctif... nous ne réalisons même pas la taille de nos mots. Malheureusement, les mots sont comme des flèches qui, une fois tirées, atteignent la cible, sans aucune chance d'annuler la mission... Quelle que soit la difficulté de la situation que nous traversons, nous ne pouvons pas simplement déverser notre frustration sur qui que ce soit. Personne n’est responsable de nos problèmes… Cependant, nous savons que ce n’est pas exactement ainsi que nous réagissons dans notre vie quotidienne. Il semble qu’attaquer quelqu’un sans raison soit une soupape de sécurité pour certaines personnes. Et c'est à la personne agressée d'avoir le bon sens de ne pas riposter... Ma politique est basée sur un dicton que j’ai appris quand j’étais encore jeune. Et je l’utilise comme devise dans ma vie. Je l'ai enseigné à mes enfants, et ils prennent tous cet adage comme guide dans leur voyage... Chaque fois que je me sens offensé ou rabaissé dans un environnement, je me souviens de cet adage et je passe à autre chose, comme le suggère la phrase en question. C'est la meilleure façon de faire face à un obstacle qui, s'il n'est pas ignoré, peut faire très mal... Bien sûr, pour certains, c’est une façon radicale de vivre. Après tout, nous devons considérer et prendre en compte les actions de la personne, en tenant compte de la situation à laquelle elle est confrontée. Eh bien, je ne le vois pas comme ça. Le respect est un sentiment qui devrait guider la direction de chacun. Peu importe le moment dans lequel elle vit. Après tout, si vous voulez être respecté, vous devez respecter ceux qui vous entourent... Comme je l’ai dit, je suis peut-être trop radical aux yeux de certaines personnes, voire de la plupart. Mais je suis ma conscience. J'analyse la situation et prends la décision qui lui correspond le mieux. Je ne m’inquiète pas beaucoup de ce que les autres pourraient penser. Tout d’abord, je dois être en paix avec ma conscience... Chaque personne est un univers distinct et pour cette raison, chacun a sa propre opinion particulière. Il n’y a pas deux personnes qui voient le même événement de la même manière. Ce qui est spectaculaire pour l'un est un événement banal pour l'autre... et cela s'applique à tout... certaines choses agréables et d'autres moins... Comme je l’ai dit, j’essaie de suivre mon propre chemin sans offenser personne. Parfois, j’avale même des grenouilles au nom de la bonne coexistence. Mais lorsque cela n’est pas nécessaire, je me passe du menu à base d’amphibiens. Ils ne sont pas très savoureux et sont difficiles à digérer. C'est pourquoi, dans toute situation, je prends toujours en compte ce qui est le mieux pour moi et pour les gens qui m'entourent... Je suis mon chemin, j'essaie toujours d'éclairer non seulement mon chemin mais aussi celui de ceux qui partagent mon chemin. Chaque fois que je le peux, je suis ceux qui rayonnent la Lumière et peuvent m'aider sur ce chemin vers le Nirvana... car le Paradis est notre but final... Désolé pour le ton un peu sombre... nous ne sommes pas toujours couverts par la Lumière qui est si nécessaire dans nos vies... Tania Miranda 09/04/2025
Comentários
Postar um comentário