VAMOS RESPEITAR A NATUREZA...
VAMOS RESPEITAR A NATUREZA...
Depois de alguns dias de seca, a chuva voltou a cair. Mansa, tranquila. A vida renascendo no ar de alegria de cada flor, cada árvore banhada pelas gotas de água que tão graciosamente as nuvens despejaram sobre o solo. A felicidade estampada em cada folha, em cada pétala de flor, é um espetáculo lindo, comparável ao sorriso de uma criança quando no colo de seus pais...
Sim, a natureza fica em festa quando chega a estação das águas. Aquela vegetação triste, com suas folhas caindo, secas, volta a se animar como se estivesse se arrumando para uma festa. E, sim, é a festa que a Natureza proporciona para a Vida. Os brotinhos germinam e logo estão dando o ar de sua graça. Alguns se tornarão árvores frondosas, servindo de morada aos animaizinhos silvestres, outros desabrocharão como lindas flores a enfeitar o Mundo com sua beleza peculiar e com seu perfume inebriante. Outros servirão de alimento para os vários tipos de vida existentes no mundo... o ser humano incluído...
Vivemos em um Paraíso, onde praticamente tudo aquilo que necessitamos a Natureza nos dá, sem nada pedir em troca. A única coisa que precisamos fazer é respeitá-la. Pois temos alimento para saciar nossa fome, em forma de frutas, legumes e verduras. A água que corre pelo rio sacia a nossa sede... sim, temos tudo o que precisamos... e no entanto...
No afã de alcançarmos o progresso vamos nos distanciando de nossas origens. Isso, de fato, não é ruim. Desde que respeitemos nossas origens, desde que respeitemos a vida que pupula ao nosso redor. Porque estamos inseridos em um eco sistema onde todos devem se ajudar. Sim, cada um tem seu nicho, mas todos dependem do esforço comum para sobreviverem...
Não somos ilhas isoladas na Natureza. Por mais que não queiramos entender tal fato, tudo está interligado. E essa ligação é tão forte que, se algum elo se quebra, até que nos adaptemos à nova realidade nada funciona como deveria. Toda quebra da rotina do Mundo trás, como consequências, várias situações que poderiam ser evitadas, se respeitássemos a Vida como merece ser respeitada. Um exemplo? Há vários. Mas vamos pegar um, apenas um, para ilustrarmos a ideia presente...
Cada ser vivo... plantas e animais... tem um papel crucial no eco sistema, contribuindo para seu funcionamento e equilíbrio. E como isso se dá? Bem, podemos dividir estes em três categorias... produtores, consumidores e decompositores. Todos esses organismos são interdependentes, e isso garante a entrada de energia, o fluxo da matéria e a ciclagem de nutrientes essenciais à vida...
Creio que já deu para entender que uma quebra em qualquer desses elos acaba por criar situações catastrófica, não é mesmo? Quando derrubamos uma floresta, por exemplo, quais são as consequências imediatas? Bem, a primeira causa é a perda da biodiversidade, pois ao destruirmos o habitat das espécies que ali moravam, acabamos por levar algumas espécies à extinção e isso afeta a cadeia alimentar...
Outro efeito nefasto é quanto ao CO2... não podemos nos esquecer que este gás, que expelimos durante o ato da respiração, é tóxico não só para nós quanto para a maioria dos seres vivos. Mas as plantas o usam para o processo de fotossíntese, onde o dióxido de carbono e a água são transformados em glicose. Como resultado, o oxigênio, gás necessário para nós, é liberado no final do processo. Com o desmatamento a primeira consequência é um acúmulo de dióxido de carbono na natureza e... claro, o aquecimento global, tão falado hoje em dia...
Não vamos nos esquecer de outro ponto negativo... ao removermos a vegetação de determinada localidade, iremos contribuir para a diminuição da umidade do solo, as reservas subterrâneas do precioso líquido e a umidade do ar... para "melhorar" ainda mais, poderemos ter seca e como brinde ainda alteramos os padrões de chuva em outras regiões...
Não vamos nos esquecer que, quando tiramos a proteção do solo... sua vegetação...estaremos permitindo sua degradação, pois a exposição deste à chuva e ao vento aumenta sua erosão, sua fertilidade e o risco de deslizamentos e inundações...
Há mais consequências, é claro... mas continuaremos a falar em outra hora. Por ora, tudo que posso dizer é... vamos respeitar o Paraíso que nos foi entregue graciosamente pelo Criador. Vamos cuidar de nossa casa, respeitando todo ser vivo que compartilha deste mundo conosco. Pois somente quando passarmos a respeitar a Natureza, dando-lhe a importância que ela merece, poderemos dizer que a Vida sorri para nós, nos ajudando a caminhar pela estrada que nos conduzirá ao nosso destino final...
Tania Miranda - Brasil - 08/11/2025
=========================================================================
LET'S RESPECT NATURE...
After a few days of drought, the rain returned. Gentle, tranquil. Life reborn in the air of joy in each flower, each tree bathed by the drops of water that the clouds so gracefully poured upon the ground. The happiness imprinted on each leaf, on each flower petal, is a beautiful spectacle, comparable to the smile of a child in their parents' arms...
Yes, nature celebrates when the rainy season arrives. That sad vegetation, with its falling, dry leaves, comes to life again as if it were getting ready for a party. And, yes, it is the party that Nature provides for Life. The sprouts germinate and soon they are showing their grace. Some will become leafy trees, serving as homes for wild animals, others will bloom as beautiful flowers adorning the World with their peculiar beauty and intoxicating perfume. Others will serve as food for the various types of life that exist in the world... including human beings...
We live in a Paradise, where Nature gives us practically everything we need, without asking anything in return. The only thing we need to do is respect it. For we have food to satisfy our hunger, in the form of fruits, vegetables and greens. The water that runs through the river quenches our thirst... yes, we have everything we need... and yet...
In our eagerness to achieve progress, we are distancing ourselves from our origins. This, in fact, is not bad. As long as we respect our origins, as long as we respect the life that thrives around us. Because we are part of an ecosystem where everyone must help each other. Yes, each one has its niche, but everyone depends on the common effort to survive...
We are not isolated islands in Nature. As much as we may not want to understand this fact, everything is interconnected. And this connection is so strong that, if any link breaks, until we adapt to the new reality, nothing works as it should. Every disruption of the world's routine brings with it several situations that could be avoided if we respected life as it deserves to be respected. An example? There are many. But let's take one, just one, to illustrate the idea...
Every living being... plants and animals... has a crucial role in the ecosystem, contributing to its functioning and balance. And how does this happen? Well, we can divide them into three categories... producers, consumers, and decomposers. All these organisms are interdependent, and this ensures the input of energy, the flow of matter, and the cycling of nutrients essential to life...
I believe it's clear that a break in any of these links ends up creating catastrophic situations, isn't it? When we cut down a forest, for example, what are the immediate consequences? Well, the first cause is the loss of biodiversity, because by destroying the habitat of the species that lived there, we end up driving some species to extinction, and this affects the food chain...
Another harmful effect is related to CO2... we cannot forget that this gas, which we expel during the act of breathing, is toxic not only to us but also to most living beings. But plants use it for the process of photosynthesis, where carbon dioxide and water are transformed into glucose. As a result, oxygen, a gas necessary for us, is released at the end of the process. With deforestation, the first consequence is an accumulation of carbon dioxide in nature and... of course, global warming, so much talked about these days...
Let's not forget another negative point... by removing vegetation from a certain location, we will contribute to the decrease in soil moisture, underground reserves of the precious liquid, and air humidity... to "improve" even more, we may have drought and as a bonus, we also alter rainfall patterns in other regions...
Let's not forget that when we remove the protection of the soil... its vegetation... we will be allowing its degradation, because its exposure to rain and wind increases its erosion, its fertility, and the risk of landslides and floods...
There are more consequences, of course... but we will continue to talk about them another time. For now, all I can say is... let's respect the Paradise that was graciously given to us by the Creator. Let's take care of our home, respecting every living being that shares this world with us. For only when we begin to respect Nature, giving it the importance it deserves, will we be able to say that Life smiles upon us, helping us to walk the path that will lead us to our final destination...
Tania Miranda - Brazil - 08/11/2025
====================================================================
RESPETEMOS LA NATURALEZA...
Tras unos días de sequía, volvió la lluvia. Suave, tranquila. La vida renació en el aire, llena de alegría cada flor, cada árbol bañado por las gotas que las nubes derramaron con tanta gracia sobre la tierra. La felicidad impresa en cada hoja, en cada pétalo, es un espectáculo hermoso, comparable a la sonrisa de un niño en brazos de sus padres... Sí, la naturaleza celebra con la llegada de la temporada de lluvias. Esa vegetación mustia, con sus hojas secas y caídas, vuelve a la vida como si se preparara para una fiesta. Y sí, es la fiesta que la Naturaleza ofrece a la Vida. Los brotes germinan y pronto muestran su belleza. Algunos se convertirán en árboles frondosos, hogar de animales salvajes; otros florecerán como hermosas flores que adornan el mundo con su singular belleza y su embriagador perfume. Otros servirán de alimento para las diversas formas de vida que existen en el mundo... incluyendo a los seres humanos...
Vivimos en un paraíso, donde la Naturaleza nos da prácticamente todo lo que necesitamos, sin pedir nada a cambio. Lo único que debemos hacer es respetarlo. Tenemos alimento para saciar nuestra hambre: frutas, verduras y hortalizas. El agua del río calma nuestra sed... sí, tenemos todo lo que necesitamos... y sin embargo... En nuestro afán por progresar, nos alejamos de nuestros orígenes. Esto, en realidad, no es malo. Siempre y cuando respetemos nuestros orígenes, siempre y cuando respetemos la vida que nos rodea. Porque formamos parte de un ecosistema donde todos debemos ayudarnos mutuamente. Sí, cada uno tiene su nicho, pero todos dependemos del esfuerzo común para sobrevivir... No somos islas aisladas en la naturaleza. Por mucho que nos cueste entenderlo, todo está interconectado. Y esta conexión es tan fuerte que, si se rompe algún vínculo, hasta que no nos adaptemos a la nueva realidad, nada funcionará como debería. Cada alteración de la rutina mundial trae consigo diversas situaciones que podrían evitarse si respetáramos la vida como se merece. ¿Un ejemplo? Hay muchos. Pero tomemos un ejemplo, solo uno, para ilustrar la idea… Todo ser vivo, plantas y animales, desempeña un papel crucial en el ecosistema, contribuyendo a su funcionamiento y equilibrio. ¿Y cómo sucede esto? Podemos dividirlos en tres categorías: productores, consumidores y descomponedores. Todos estos organismos son interdependientes, lo que garantiza el aporte de energía, el flujo de materia y el ciclo de nutrientes esenciales para la vida. Creo que es evidente que la ruptura de cualquiera de estos vínculos genera situaciones catastróficas, ¿verdad? Cuando talamos un bosque, por ejemplo, ¿cuáles son las consecuencias inmediatas? La primera es la pérdida de biodiversidad, porque al destruir el hábitat de las especies que allí vivían, provocamos la extinción de algunas, lo que afecta la cadena alimentaria. Otro efecto perjudicial está relacionado con el CO₂. No podemos olvidar que este gas, que expulsamos al respirar, es tóxico no solo para nosotros, sino también para la mayoría de los seres vivos. Pero las plantas lo utilizan para el proceso de fotosíntesis, donde el dióxido de carbono y el agua se transforman en glucosa. Como resultado, al final del proceso se libera oxígeno, un gas esencial para nosotros. Con la deforestación, la primera consecuencia es la acumulación de dióxido de carbono en la naturaleza y, por supuesto, el calentamiento global, del que tanto se habla últimamente. No olvidemos otro aspecto negativo: al eliminar la vegetación de un lugar, contribuimos a la disminución de la humedad del suelo, las reservas subterráneas de este preciado líquido y la humedad del aire. Para colmo, podemos sufrir sequías y, además, alterar los patrones de lluvia en otras regiones. No olvidemos que al eliminar la protección del suelo, su vegetación, permitimos su degradación, ya que su exposición a la lluvia y al viento aumenta la erosión, la pérdida de fertilidad y el riesgo de deslizamientos de tierra e inundaciones. Hay más consecuencias, por supuesto, pero hablaremos de ellas en otra ocasión. Por ahora, solo puedo decir: respetemos el Paraíso que el Creador nos ha regalado con tanta generosidad. Cuidemos nuestro hogar, respetando a cada ser vivo que comparte este mundo con nosotros. Solo cuando empecemos a respetar la Naturaleza, dándole la importancia que merece, podremos decir que la Vida nos sonríe, ayudándonos a recorrer el camino que nos llevará a nuestro destino final...
Tania Miranda - Brasil - 08/11/2025
=========================================================================
RISPETTIAMO LA NATURA...
Dopo alcuni giorni di siccità, la pioggia è tornata. Dolce, tranquilla. La vita rinasce nell'aria di gioia in ogni fiore, in ogni albero bagnato dalle gocce d'acqua che le nuvole hanno riversato con tanta grazia sul terreno. La felicità impressa su ogni foglia, su ogni petalo di fiore, è uno spettacolo meraviglioso, paragonabile al sorriso di un bambino tra le braccia dei genitori...
Sì, la natura festeggia quando arriva la stagione delle piogge. Quella triste vegetazione, con le sue foglie secche e cadenti, torna in vita come se si stesse preparando per una festa. E sì, è la festa che la Natura riserva alla Vita. I germogli germogliano e presto mostrano la loro grazia. Alcuni diventeranno alberi frondosi, che fungeranno da rifugio per gli animali selvatici, altri sbocceranno come splendidi fiori che adorneranno il Mondo con la loro particolare bellezza e il loro profumo inebriante. Altri serviranno da cibo per le varie forme di vita che esistono al mondo... compresi gli esseri umani...
Viviamo in un Paradiso, dove la Natura ci dà praticamente tutto ciò di cui abbiamo bisogno, senza chiedere nulla in cambio. L'unica cosa che dobbiamo fare è rispettarla. Perché abbiamo cibo per soddisfare la nostra fame, sotto forma di frutta, verdura e verdure. L'acqua che scorre nel fiume disseta la nostra sete... sì, abbiamo tutto ciò di cui abbiamo bisogno... eppure...
Nella nostra ansia di progredire, ci stiamo allontanando dalle nostre origini. Questo, in realtà, non è male. Finché rispettiamo le nostre origini, finché rispettiamo la vita che prospera intorno a noi. Perché facciamo parte di un ecosistema in cui tutti devono aiutarsi a vicenda. Sì, ognuno ha la sua nicchia, ma tutti dipendono dallo sforzo comune per sopravvivere...
Non siamo isole isolate nella Natura. Per quanto possiamo non volerlo capire, tutto è interconnesso. E questa connessione è così forte che, se un collegamento si rompe, finché non ci adattiamo alla nuova realtà, nulla funziona come dovrebbe. Ogni sconvolgimento della routine mondiale porta con sé diverse situazioni che potrebbero essere evitate se rispettassimo la vita come merita di essere rispettata. Un esempio? Ce ne sono molti. Ma prendiamone uno, solo uno, per illustrare il concetto...
Ogni essere vivente... piante e animali... ha un ruolo cruciale nell'ecosistema, contribuendo al suo funzionamento e al suo equilibrio. E come avviene questo? Beh, possiamo dividerli in tre categorie... produttori, consumatori e decompositori. Tutti questi organismi sono interdipendenti, e questo garantisce l'apporto di energia, il flusso di materia e il ciclo dei nutrienti essenziali alla vita...
Credo sia chiaro che una rottura in uno qualsiasi di questi legami finisce per creare situazioni catastrofiche, non è vero? Quando disboschiamo una foresta, ad esempio, quali sono le conseguenze immediate? Beh, la prima causa è la perdita di biodiversità, perché distruggendo l'habitat delle specie che vi vivevano, finiamo per portare alcune specie all'estinzione, e questo influisce sulla catena alimentare...
Un altro effetto dannoso è legato alla CO2... non possiamo dimenticare che questo gas, che espelliamo durante l'atto di respirare, è tossico non solo per noi, ma anche per la maggior parte degli esseri viventi. Ma le piante lo usano per il processo di fotosintesi, dove l'anidride carbonica e l'acqua vengono trasformate in glucosio. Di conseguenza, alla fine del processo viene rilasciato ossigeno, un gas a noi necessario. Con la deforestazione, la prima conseguenza è l'accumulo di anidride carbonica in natura e... naturalmente, il riscaldamento globale, di cui tanto si parla in questi giorni...
Non dimentichiamo un altro aspetto negativo... rimuovendo la vegetazione da un determinato luogo, contribuiremo alla diminuzione dell'umidità del suolo, delle riserve sotterranee del prezioso liquido e dell'umidità dell'aria... per "migliorare" ulteriormente, potremmo avere siccità e, come bonus, alteriamo anche i regimi delle precipitazioni in altre regioni...
Non dimentichiamo che quando rimuoviamo la protezione del suolo... la sua vegetazione... ne permettiamo il degrado, perché la sua esposizione alla pioggia e al vento ne aumenta l'erosione, la fertilità e il rischio di frane e alluvioni...
Ci sono altre conseguenze, naturalmente... ma continueremo a parlarne un'altra volta. Per ora, tutto ciò che posso dire è... rispettiamo il Paradiso che ci è stato graziosamente donato dal Creatore. Prendiamoci cura della nostra casa, rispettando ogni essere vivente che condivide questo mondo con noi. Perché solo quando inizieremo a rispettare la Natura, dandole l'importanza che merita, potremo dire che la Vita ci sorride, aiutandoci a percorrere il cammino che ci condurrà alla nostra destinazione finale...
Tania Miranda - Brasile - 08/11/2025
=====================================================================
KUNNIOITAKAAMME LUONTOA...
Muutaman kuivuuden päivän jälkeen sade palasi. Lempeää, tyyntä. Elämä syntyy uudelleen ilon täyttämässä ilmassa jokaisessa kukassa, jokaisessa puussa, jota pilvet niin kauniisti kaatavat maahan vesipisaroilla. Jokaiseen lehteen, jokaiseen kukan terälehteen painettu onnellisuus on kaunis näky, verrattavissa lapsen hymyyn vanhempiensa sylissä...
Kyllä, luonto juhlii, kun sadekausi saapuu. Tuo surullinen kasvillisuus putoavine, kuivineen lehtineen herää jälleen eloon aivan kuin se olisi valmistautumassa juhliin. Ja kyllä, se on juhla, jonka luonto tarjoaa elämälle. Versot itävät ja pian ne osoittavat armoaan. Joistakin tulee lehtipuita, jotka toimivat villieläinten koteina, toiset kukkivat kauniina kukina, jotka koristavat maailmaa omalaatuisella kauneudellaan ja päihdyttävällä tuoksullaan. Toiset taas toimivat ravinnoksi erilaisille elämänmuodoille, joita maailmassa on... myös ihmisille...
Elämme paratiisissa, jossa luonto antaa meille käytännössä kaiken tarvitsemamme pyytämättä mitään vastineeksi. Ainoa mitä meidän tarvitsee tehdä, on kunnioittaa sitä. Meillä on nimittäin ruokaa tyydyttääksemme nälkämme, hedelmien, vihannesten ja vihreiden muodossa. Joen läpi virtaava vesi sammuttaa janomme... kyllä, meillä on kaikki mitä tarvitsemme... ja silti...
Halussamme edistyä etäännymme juuristamme. Tämä ei itse asiassa ole huono asia. Niin kauan kuin kunnioitamme juuriamme, niin kauan kuin kunnioitamme ympärillämme kukoistavaa elämää. Koska olemme osa ekosysteemiä, jossa kaikkien on autettava toisiaan. Kyllä, jokaisella on oma markkinarakonsa, mutta kaikki ovat riippuvaisia yhteisistä ponnisteluista selviytyäkseen...
Emme ole erillisiä saaria luonnossa. Vaikka emme haluaisikaan ymmärtää tätä tosiasiaa, kaikki on yhteydessä toisiinsa. Ja tämä yhteys on niin vahva, että jos jokin linkki katkeaa, mikään ei toimi niin kuin pitäisi, ennen kuin sopeudumme uuteen todellisuuteen. Jokainen maailman rutiinien häiriö tuo mukanaan useita tilanteita, jotka voitaisiin välttää, jos kunnioittaisimme elämää niin kuin se ansaitsee tulla kunnioitetuksi. Esimerkki? Niitä on monia. Mutta otetaanpa yksi, vain yksi, havainnollistamaan ajatusta...
Jokaisella elävällä olennolla... kasveilla ja eläimillä... on ratkaiseva rooli ekosysteemissä, sillä se edistää sen toimintaa ja tasapainoa. Ja miten tämä tapahtuu? No, voimme jakaa ne kolmeen luokkaan... tuottajina, kuluttajina ja hajottajina. Kaikki nämä organismit ovat toisistaan riippuvaisia, ja tämä varmistaa energian saannin, aineen virtauksen ja elämälle välttämättömien ravinteiden kierron...
Uskon, että on selvää, että minkä tahansa näistä linkeistä katkeaminen johtaa katastrofaalisiin tilanteisiin, eikö niin? Kun esimerkiksi kaadamme metsän, mitkä ovat välittömät seuraukset? Ensimmäinen syy on luonnon monimuotoisuuden väheneminen, koska tuhoamalla siellä eläneiden lajien elinympäristön ajamme joitakin lajeja sukupuuttoon, ja tämä vaikuttaa ravintoketjuun...
Toinen haitallinen vaikutus liittyy hiilidioksidiin... emme saa unohtaa, että tämä kaasu, jota päästämme ulos hengittäessämme, on myrkyllistä paitsi meille, myös useimmille eläville olennoille. Mutta kasvit käyttävät sitä fotosynteesissä, jossa hiilidioksidi ja vesi muuttuvat glukoosiksi. Tämän seurauksena prosessin lopussa vapautuu meille välttämätöntä kaasua, happea. Metsäkadon ensimmäinen seuraus on hiilidioksidin kertyminen luontoon ja... tietenkin ilmaston lämpeneminen, josta puhutaan niin paljon nykyään...
Älkäämme unohtako toista negatiivista seikkaa... poistamalla kasvillisuutta tietystä paikasta vähennämme maaperän kosteutta, arvokkaan nesteen maanalaisia varantoja ja ilmankosteutta... "parantaaksemme" tilannetta entisestään, saatamme kokea kuivuutta ja bonuksena muutamme myös sademääriä muilla alueilla...
Älkäämme unohtako, että kun poistamme maaperän... sen kasvillisuuden... suojan, sallimme sen huonontumisen, koska sen altistuminen sateelle ja tuulelle lisää sen eroosiota, hedelmällisyyttä sekä maanvyörymien ja tulvien riskiä...
Seurauksia on tietysti enemmän... mutta jatkamme niistä puhumista toisella kertaa. Nyt voin vain sanoa... kunnioittakaamme paratiisia, jonka Luoja on meille armollisesti antanut. Pidetään huolta kodistamme kunnioittaen jokaista elävää olentoa, joka jakaa tämän maailman kanssamme. Sillä vasta kun alamme kunnioittaa luontoa ja antaa sille sen ansaitseman merkityksen, voimme sanoa, että Elämä hymyilee meille ja auttaa meitä kulkemaan polkua, joka johtaa meidät lopulliseen määränpäähämme...
Tania Miranda - Brasilia - 08.11.2025
=========================================================================
RESPECTONS LA NATURE…
Après quelques jours de sécheresse, la pluie est revenue. Douce, paisible. La vie renaît dans un air de joie, dans chaque fleur, chaque arbre baigné par les gouttes d'eau que les nuages déversent si gracieusement sur le sol. Le bonheur imprimé sur chaque feuille, sur chaque pétale, est un spectacle magnifique, comparable au sourire d'un enfant dans les bras de ses parents…
Oui, la nature est en fête à l'arrivée de la saison des pluies. Cette végétation triste, avec ses feuilles mortes et sèches qui tombent, reprend vie comme si elle se préparait pour une fête. Et oui, c'est bien la fête que la Nature offre à la Vie. Les pousses germent et bientôt elles déploient leur grâce. Certaines deviendront des arbres feuillus, abritant les animaux sauvages, d'autres s'épanouiront en de magnifiques fleurs, ornant le monde de leur beauté singulière et de leur parfum enivrant. D'autres encore nourriront les différentes formes de vie qui existent sur Terre… y compris les êtres humains…
Nous vivons dans un paradis, où la Nature nous donne pratiquement tout ce dont nous avons besoin, sans rien demander en retour. La seule chose que nous ayons à faire, c'est de la respecter. Car nous avons de quoi nous nourrir : fruits, légumes et verdure. L'eau qui coule dans la rivière étanche notre soif… oui, nous avons tout ce qu'il nous faut… et pourtant…
Dans notre empressement à progresser, nous nous éloignons de nos origines. Ce n'est pas forcément une mauvaise chose. Tant que nous respectons nos origines, tant que nous respectons la vie qui s'épanouit autour de nous. Car nous faisons partie d'un écosystème où chacun doit s'entraider. Certes, chacun a sa place, mais tous dépendent de l'effort collectif pour survivre…
Nous ne sommes pas des îles isolées dans la nature. Même si nous avons du mal à l'admettre, tout est interconnecté. Et cette interconnexion est si forte que, si un maillon se rompt, tant que nous ne nous adaptons pas à la nouvelle réalité, rien ne fonctionne correctement. Chaque perturbation de l'ordre mondial engendre des situations qui pourraient être évitées si nous respections la vie comme elle le mérite. Un exemple ? Il y en a beaucoup. Prenons un seul exemple pour illustrer cette idée…
Chaque être vivant, plante ou animal, joue un rôle crucial dans l’écosystème, contribuant à son fonctionnement et à son équilibre. Comment cela se produit-il ? On peut les classer en trois catégories : les producteurs, les consommateurs et les décomposeurs. Tous ces organismes sont interdépendants, ce qui assure l’apport d’énergie, le flux de matière et le cycle des nutriments essentiels à la vie.
Il est clair, je crois, que la rupture de l’un de ces liens engendre des situations catastrophiques, n’est-ce pas ? Lorsque l’on rase une forêt, par exemple, quelles sont les conséquences immédiates ? La première est la perte de biodiversité, car en détruisant l’habitat des espèces qui y vivaient, on conduit certaines espèces à l’extinction, ce qui perturbe la chaîne alimentaire.
Un autre effet néfaste est lié au CO2. N’oublions pas que ce gaz, que nous expirons en respirant, est toxique non seulement pour nous, mais aussi pour la plupart des êtres vivants. Or, les plantes l’utilisent pour la photosynthèse, processus au cours duquel le dioxyde de carbone et l’eau sont transformés en glucose. Par conséquent, de l'oxygène, gaz essentiel à notre vie, est libéré à la fin du processus. La déforestation entraîne une accumulation de dioxyde de carbone dans la nature et, bien sûr, le réchauffement climatique, dont on parle tant ces temps-ci.
N'oublions pas un autre point négatif : en supprimant la végétation d'un lieu, nous contribuons à la diminution de l'humidité du sol, des réserves souterraines de ce précieux liquide et de l'humidité de l'air. Pour couronner le tout, nous risquons la sécheresse et, cerise sur le gâteau, nous perturbons les régimes de précipitations dans d'autres régions.
N'oublions pas non plus qu'en supprimant la protection du sol par sa végétation, nous favorisons sa dégradation. En effet, son exposition à la pluie et au vent accroît l'érosion, diminue sa fertilité et augmente les risques de glissements de terrain et d'inondations.
Il y a bien d'autres conséquences, bien sûr, mais nous les aborderons plus tard. Pour l'instant, je peux simplement dire : respectons ce paradis que le Créateur nous a gracieusement offert. Prenons soin de notre planète, en respectant chaque être vivant qui la partage avec nous. Ce n’est que lorsque nous commencerons à respecter la Nature, à lui accorder l’importance qu’elle mérite, que nous pourrons dire que la Vie nous sourit, nous guidant sur le chemin qui nous mènera à notre destination finale…
Tania Miranda - Brésil - 08/11/2025
=====================================================================
LASST UNS DIE NATUR EHREN…
Nach einigen Tagen der Dürre kehrte der Regen zurück. Sanft und ruhig. Das Leben erwachte in der Luft der Freude in jeder Blume, jedem Baum, der von den Wassertropfen benetzt wurde, die die Wolken so anmutig auf die Erde herabregnen ließen. Das Glück, das sich in jedes Blatt, in jedes Blütenblatt einprägte, war ein wunderschöner Anblick, vergleichbar mit dem Lächeln eines Kindes in den Armen seiner Eltern… Ja, die Natur feiert, wenn die Regenzeit beginnt. Die traurige Vegetation mit ihren abfallenden, trockenen Blättern erwacht zu neuem Leben, als würde sie sich auf ein Fest vorbereiten. Und ja, es ist das Fest, das die Natur dem Leben schenkt. Die Keimlinge sprießen und zeigen bald ihre ganze Pracht. Einige werden zu belaubten Bäumen heranwachsen, die Wildtieren als Heimat dienen, andere werden zu wunderschönen Blumen erblühen und die Welt mit ihrer einzigartigen Schönheit und ihrem betörenden Duft schmücken. Wieder andere werden Nahrung für die verschiedenen Lebensformen der Welt sein… einschließlich der Menschen… Wir leben in einem Paradies, in dem uns die Natur praktisch alles gibt, was wir brauchen, ohne etwas im Gegenzug zu verlangen. Das Einzige, was wir tun müssen, ist, es zu respektieren. Denn wir haben Nahrung, um unseren Hunger zu stillen, in Form von Obst, Gemüse und Kräutern. Das Wasser des Flusses löscht unseren Durst … ja, wir haben alles, was wir brauchen … und doch …
In unserem Eifer nach Fortschritt entfernen wir uns von unseren Ursprüngen. Das ist an sich nicht schlecht. Solange wir unsere Ursprünge respektieren, solange wir das Leben um uns herum respektieren. Denn wir sind Teil eines Ökosystems, in dem jeder jedem helfen muss. Ja, jeder hat seinen Platz, aber alle sind zum Überleben auf das gemeinsame Bemühen angewiesen … Wir sind keine isolierten Inseln in der Natur. So sehr wir diese Tatsache auch nicht wahrhaben wollen, alles ist miteinander verbunden. Und diese Verbindung ist so stark, dass, wenn eine Verbindung abbricht, nichts mehr so funktioniert, wie es sollte, bis wir uns an die neue Realität angepasst haben. Jede Störung des gewohnten Weltgeschehens bringt Situationen mit sich, die vermieden werden könnten, wenn wir das Leben mit dem Respekt behandelten, den es verdient. Ein Beispiel? Es gibt viele. Nehmen wir nur ein Beispiel, um das zu verdeutlichen… Jedes Lebewesen – Pflanzen wie Tiere – spielt eine entscheidende Rolle im Ökosystem und trägt zu dessen Funktionsfähigkeit und Gleichgewicht bei. Wie geschieht das? Wir können sie in drei Kategorien einteilen: Produzenten, Konsumenten und Destruenten. Alle diese Organismen sind voneinander abhängig, wodurch der Energiefluss, der Stoffkreislauf und der Nährstoffkreislauf, die für das Leben unerlässlich sind, sichergestellt werden. Es ist wohl klar, dass eine Unterbrechung einer dieser Verbindungen katastrophale Folgen hat, nicht wahr? Was sind beispielsweise die unmittelbaren Konsequenzen, wenn wir einen Wald abholzen? Zunächst verlieren wir die Artenvielfalt, denn durch die Zerstörung des Lebensraums der dort lebenden Arten treiben wir einige Arten in den Aussterben, was sich wiederum auf die Nahrungskette auswirkt. Ein weiterer schädlicher Effekt hängt mit CO₂ zusammen. Wir dürfen nicht vergessen, dass dieses Gas, das wir beim Atmen ausstoßen, nicht nur für uns, sondern auch für die meisten anderen Lebewesen giftig ist. Pflanzen nutzen es jedoch für die Photosynthese, bei der Kohlendioxid und Wasser in Glukose umgewandelt werden. Dabei wird am Ende des Prozesses Sauerstoff freigesetzt, ein für uns lebensnotwendiges Gas. Die erste Folge der Abholzung ist die Anreicherung von Kohlendioxid in der Natur und... natürlich die globale Erwärmung, über die heutzutage so viel gesprochen wird... Vergessen wir nicht einen weiteren negativen Aspekt: Durch das Entfernen der Vegetation tragen wir zur Verringerung der Bodenfeuchtigkeit, der unterirdischen Reserven dieser kostbaren Flüssigkeit und der Luftfeuchtigkeit bei... Und als ob das nicht schon genug wäre, kann es zu Dürre kommen, und obendrein verändern wir auch noch die Niederschlagsmuster in anderen Regionen... Vergessen wir nicht, dass wir, wenn wir dem Boden seinen Schutz – seine Vegetation – nehmen, seine Degradation zulassen, da die Einwirkung von Regen und Wind seine Erosion, seine Fruchtbarkeit und das Risiko von Erdrutschen und Überschwemmungen erhöht... Es gibt natürlich noch weitere Folgen... aber darüber werden wir ein anderes Mal sprechen. Fürs Erste kann ich nur sagen: Lasst uns das Paradies respektieren, das uns der Schöpfer gnädig geschenkt hat. Lasst uns unsere Erde bewahren und jedes Lebewesen achten, das sie mit uns teilt. Denn erst wenn wir die Natur respektieren und ihr die ihr gebührende Bedeutung beimessen, werden wir sagen können, dass das Leben uns wohlgesonnen ist und uns auf dem Weg zu unserem Ziel begleitet.
Tania Miranda – Brasilien – 08.11.2025
=========================================================================

Comentários
Postar um comentário