O DEUS DE SUA IGREJA É O DEMÔNIO DA MINHA...
O DEUS DE SUA IGREJA É O DEMÔNIO DA MINHA...
Somos seres únicos neste mundo. Cada pessoa é um Universo à parte e não há outra igual... nem mesmo gêmeos idênticos compartilham a mesma visão... pois esta é muito particular, cada um percebe o mundo à sua maneira. Se por um lado tal conceito é bom, pois a diversidade de opiniões pode moldar nossa realidade, por outro acaba por causar desconforto em algumas situações...
Nosso problema maior é que aprendemos, desde pequenos que existem verdades imutáveis. Realmente, existem. Afinal, uma das principais verdades da vida é que esta é finita. E não podemos afirmar, com certeza, o que ocorrerá quando findar nosso tempo nesse plano...
Mas não é essa a verdade que nos incutem socialmente. Aliás, se há um tema tabu para todos os núcleos sociais, sem dúvida alguma esse é a morte... com exceção dos agentes funerários, que ganham a vida com o passamento alheio, ninguém gosta de discutir esse tema. A exceção à regra são as igrejas, que prometem um mundo de alegrias para aqueles que, nesta vida, seguiram todos os preceitos de sua crença...
Claro que cada segmento religioso tem suas regras, que foram recebidas em mão por algum profeta do passado, e com essas normas de conduta regem a vida de seus acólitos. E estes são responsáveis por manter a vida econômica de sua denominação religiosa saudável, contribuindo com parte de seus proventos para a manutenção não só do templo como também as despesas pessoais de seu guru...
E é aí que a verdade toma múltiplas formas. Porque o líder religioso repassa aos seus seguidores as normas de conduta que lhes possibilitará alcançarem a recompensa quando partirem deste plano. E uma das normas diz que apenas a sua orientação é correta. As outras levarão seus acólitos direto para as profundezas, onde mergulharão nas trevas eternas e não conseguirão mais se levantar...
Bem, as pessoas costumam seguir aquelas ideias que mais se assemelham a sua linha de pensamento. E uma vez que abraçam sua ideologia, nada nem ninguém conseguirá demover sua fé, que se torna inabalável a medida que vão se inteirando dos segredos de sua igreja. Dogmas passam a representar a única verdade aceita por estes... e tudo aquilo que não corresponder ao que lhe foi ensinado, passará para a condição de "heresia"... e portanto, deve ser destruído pelo bem comum...
Existem dois tipos de profissão de fé... aquela dedicada a uma entidade invisível, na qual as pessoas seguem e aquela dedicada a algumas pessoas que, por um motivo ou outro, são consideradas ungidas por uma força superior. E por terem sido abençoadas por essa força, tudo aquilo que sai de sua boca é verdade incontestável. Mesmo que tudo ao seu redor indique o contrário...
Quando a fé entra em jogo, a racionalidade está automaticamente aposentada. Porque não é uma questão de comprovação de fatos, é uma apresentação divina, que não aceita contestação. Se a doutrina seguida exige que se ataque outra comunidade para que ela cresça, seus seguidores farão sua vontade, usando de todos os meios para ter sucesso em sua empreitada...
Sempre haverá conflitos religiosos, que escalarão por todos os segmentos da vida. Pois no final, o que importa não é essa vida, segundo alguns preceitos distorcidos que as pessoas seguem... é a promessa de uma vida feliz e tranquila após nossa despedida desse plano que conta para a maioria das pessoas. Que se esquecem que devemos procura nossa felicidade proporcionando esta para aqueles que gravitam ao nosso redor. Se fizermos nossos semelhantes felizes, respeitando-os, auxiliando-os quando necessitem, a felicidade retornará ao nosso seio multiplicada por mil... e, se houver outra realidade além desse plano, todas as nossas ações em prol de nossos irmãos serão nossa passagem para a felicidade eterna. Se não houver, bem... fomos felizes e proporcionamos felicidade àqueles que necessitavam de uma palavra de conforto de nossa parte...
Tania Miranda - Brasil - 27/11/2025
==========================================================
THE GOD OF YOUR CHURCH IS THE DEVIL OF MINE...
We are unique beings in this world. Each person is a universe apart and there is no other like them... not even identical twins share the same vision... because this is very particular, each one perceives the world in their own way. If on the one hand such a concept is good, because the diversity of opinions can shape our reality, on the other hand it ends up causing discomfort in some situations...
Our biggest problem is that we learn, from a young age, that there are immutable truths. Indeed, there are. After all, one of the main truths of life is that it is finite. And we cannot say for sure what will happen when our time on this plane ends...
But that is not the truth that is instilled in us socially. In fact, if there is a taboo subject for all social groups, without a doubt it is death... with the exception of funeral directors, who make a living from the passing of others, nobody likes to discuss this subject. The exception to the rule are churches, which promise a world of joy for those who, in this life, have followed all the precepts of their belief...
Of course, each religious segment has its rules, which were received by some prophet of the past, and with these rules of conduct they govern the lives of their acolytes. And these are responsible for maintaining the economic life of their religious denomination healthy, contributing part of their income to the maintenance not only of the temple but also the personal expenses of their guru...
And that's where the truth takes multiple forms. Because the religious leader passes on to his followers the rules of conduct that will enable them to achieve the reward when they leave this plane. And one of the rules says that only his guidance is correct. The others will lead his acolytes straight to the depths, where they will plunge into eternal darkness and will no longer be able to rise...
Well, people tend to follow those ideas that most closely resemble their line of thinking. And once they embrace their ideology, nothing and no one will be able to shake their faith, which becomes unshakable as they learn the secrets of their church. Dogmas come to represent the only truth accepted by them... and everything that does not correspond to what they have been taught will become "heresy"... and therefore, must be destroyed for the common good...
There are two types of profession of faith... that dedicated to an invisible entity, which people follow, and that dedicated to some people who, for one reason or another, are considered anointed by a superior force. And because they have been blessed by this force, everything that comes out of their mouths is undeniable truth. Even if everything around them indicates otherwise...
When faith comes into play, rationality is automatically retired. Because it is not a matter of proving facts, it is a divine presentation, which does not accept contestation. If the doctrine followed requires attacking another community in order for it to grow, its followers will do its will, using all means to succeed in their endeavor...
There will always be religious conflicts, which will escalate through all segments of life. Because in the end, what matters is not this life, according to some distorted precepts that people follow... it is the promise of a happy and peaceful life after our departure from this plane that counts for most people. Who forget that we should seek our happiness by providing it to those who gravitate around us. If we make our fellow human beings happy, respecting them, helping them when they need it, happiness will return to our hearts multiplied a thousandfold... and, if there is another reality beyond this plane, all our actions in favor of our brothers will be our passage to eternal happiness. If there is not, well... we were happy and we provided happiness to those who needed a word of comfort from us...
Tania Miranda - Brazil - 11/27/2025
==========================================================
EL DIOS DE TU IGLESIA ES EL DIABLO MÍO...
Somos seres únicos en este mundo. Cada persona es un universo aparte y no hay otra igual... ni siquiera los gemelos idénticos comparten la misma visión... porque esto es muy particular, cada uno percibe el mundo a su manera. Si bien por un lado este concepto es bueno, porque la diversidad de opiniones puede moldear nuestra realidad, por otro lado termina causando incomodidad en algunas situaciones...
Nuestro mayor problema es que aprendemos, desde pequeños, que existen verdades inmutables. De hecho, las hay. Después de todo, una de las principales verdades de la vida es que es finita. Y no podemos decir con certeza qué sucederá cuando nuestro tiempo en este plano termine...
Pero esa no es la verdad que se nos inculca socialmente. De hecho, si hay un tema tabú para todos los grupos sociales, sin duda es la muerte... con la excepción de los directores de funerarias, que se ganan la vida con el fallecimiento de otros, a nadie le gusta hablar de este tema. La excepción a la regla son las iglesias, que prometen un mundo de alegría para quienes, en esta vida, han seguido todos los preceptos de su creencia...
Claro que cada sector religioso tiene sus propias reglas, recibidas por algún profeta del pasado, y con estas reglas de conducta rigen la vida de sus acólitos. Estos son responsables de mantener la economía de su denominación religiosa sana, contribuyendo con parte de sus ingresos al mantenimiento no solo del templo, sino también a los gastos personales de su gurú...
Y ahí es donde la verdad adquiere múltiples formas. Porque el líder religioso transmite a sus seguidores las reglas de conducta que les permitirán alcanzar la recompensa al dejar este plano. Y una de las reglas dice que solo su guía es correcta. Las demás conducirán a sus acólitos directamente a las profundidades, donde se hundirán en la oscuridad eterna y ya no podrán ascender...
Bueno, la gente tiende a seguir las ideas que más se asemejan a su línea de pensamiento. Y una vez que abrazan su ideología, nada ni nadie podrá quebrantar su fe, que se vuelve inquebrantable a medida que aprenden los secretos de su iglesia. Los dogmas llegan a representar la única verdad que aceptan... y todo lo que no se corresponda con lo que les han enseñado se convierte en "herejía"... y, por lo tanto, debe ser destruido por el bien común...
Hay dos tipos de profesión de fe: la dedicada a una entidad invisible, a la que la gente sigue, y la dedicada a algunas personas que, por una u otra razón, se consideran ungidas por una fuerza superior. Y como han sido bendecidos por esta fuerza, todo lo que sale de sus bocas es una verdad innegable. Aunque todo a su alrededor indique lo contrario...
Cuando la fe entra en juego, la racionalidad se retira automáticamente. Porque no se trata de probar hechos, es una presentación divina, que no admite controversia. Si la doctrina seguida exige atacar a otra comunidad para que crezca, sus seguidores harán lo que les plazca, empleando todos los medios para lograr su objetivo...
Siempre habrá conflictos religiosos, que se intensificarán en todos los ámbitos de la vida. Porque, al final, lo que importa no es esta vida, según algunos preceptos distorsionados que la gente sigue... sino la promesa de una vida feliz y pacífica tras nuestra partida de este plano, lo que cuenta para la mayoría de las personas. Quienes olvidan que debemos buscar nuestra felicidad brindándosela a quienes nos rodean. Si hacemos felices a nuestros semejantes, respetándolos, ayudándolos cuando lo necesitan, la felicidad volverá a nuestros corazones multiplicada por mil... y, si existe otra realidad más allá de este plano, todas nuestras acciones en favor de nuestros hermanos serán nuestro pasaje a la felicidad eterna. Si no la hay, bueno... fuimos felices y brindamos felicidad a quienes necesitaban una palabra de consuelo de nuestra parte...
Tania Miranda - Brasil - 27/11/2025
===========================================================
SINUN KIRKKOSI JUMALA ON MINUN PAHOLAINEN...
Olemme ainutlaatuisia olentoja tässä maailmassa. Jokainen ihminen on oma universuminsa, eikä ole toista heidän kaltaistaan... edes identtisillä kaksosilla ei ole samaa näkemystä... koska tämä on hyvin erityistä, jokainen havaitsee maailman omalla tavallaan. Vaikka tällainen käsite onkin hyvä, koska mielipiteiden monimuotoisuus voi muokata todellisuuttamme, se toisaalta aiheuttaa epämukavuutta joissakin tilanteissa...
Suurin ongelmamme on, että opimme jo nuoresta iästä lähtien, että on olemassa muuttumattomia totuuksia. Todellakin, niitä on. Loppujen lopuksi yksi elämän tärkeimmistä totuuksista on, että se on rajallinen. Emmekä voi varmasti sanoa, mitä tapahtuu, kun aikamme tällä tasolla päättyy...
Mutta se ei ole se totuus, joka meille sosiaalisesti on juurrutettu. Itse asiassa, jos kaikille sosiaalisille ryhmille on olemassa tabu, se on epäilemättä kuolema... lukuun ottamatta hautaustoimistoja, jotka ansaitsevat elantonsa muiden kuolemasta, kukaan ei halua keskustella tästä aiheesta. Poikkeuksena sääntöön ovat kirkot, jotka lupaavat ilon maailman niille, jotka tässä elämässä ovat noudattaneet kaikkia uskonsa sääntöjä...
Tietenkin jokaisella uskonnollisella sektorilla on omat sääntönsä, jotka joku menneisyyden profeetta on vastaanottanut, ja näillä käytännesäännöillä he hallitsevat akolyyttiensä elämää. Ja nämä ovat vastuussa uskonnollisen kirkkokuntansa taloudellisen elämän ylläpitämisestä terveenä, antaen osan tuloistaan paitsi temppelin ylläpitoon myös gurunsa henkilökohtaisiin kuluihin...
Ja siinä totuus saa monia muotoja. Koska uskonnollinen johtaja välittää seuraajilleen käyttäytymissäännöt, jotka mahdollistavat heille palkinnon saavuttamisen, kun he lähtevät tältä tasolta. Ja yksi säännöistä sanoo, että vain hänen ohjauksensa on oikea. Muut johtavat hänen akolyyttinsä suoraan syvyyksiin, missä he syöksyvät ikuiseen pimeyteen eivätkä enää pysty nousemaan...
No, ihmiset pyrkivät seuraamaan niitä ajatuksia, jotka muistuttavat eniten heidän ajattelutapaansa. Ja kun he omaksuvat ideologiansa, mikään eikä kukaan voi horjuttaa heidän uskoaan, josta tulee horjumaton heidän oppiessaan kirkkonsa salaisuuksia. Dogmit alkavat edustaa ainoaa heidän hyväksymäänsä totuutta... ja kaikki, mikä ei vastaa heille opetettua, muuttuu "harhaopiksi"... ja siksi se on tuhottava yhteisen hyvän vuoksi...
On olemassa kahdenlaisia uskontunnustuksia... toinen on omistettu näkymättömälle olennolle, jota ihmiset seuraavat, ja toinen on omistettu joillekin ihmisille, joita jostain syystä pidetään ylemmän voiman voitelemina. Ja koska heidät on siunattu tällä voimalla, kaikki, mitä heidän suustaan tulee, on kiistatonta totuutta. Vaikka kaikki heidän ympärillään viittaisi toisin...
Kun usko tulee mukaan peliin, järkiperäisyys jää automaattisesti pois. Koska kyse ei ole tosiasioiden todistamisesta, se on jumalallinen esitys, jota ei voi kiistää. Jos noudatettu oppi vaatii toisen yhteisön hyökkäämistä kasvaakseen, sen seuraajat tekevät sen tahdon ja käyttävät kaikkia keinoja menestyäkseen pyrkimyksissään...
Aina tulee olemaan uskonnollisia konflikteja, jotka kärjistyvät kaikilla elämän osa-alueilla. Koska lopulta tärkeintä ei ole tämä elämä, joidenkin ihmisten noudattamien vääristyneiden periaatteiden mukaan... vaan useimmille ihmisille merkitsee lupaus onnellisesta ja rauhallisesta elämästä tältä tasolta lähtömme jälkeen. Jotka unohtavat, että meidän tulisi tavoitella onneamme tarjoamalla sitä ympärillämme oleville. Jos teemme lähimmäisistämme onnellisia, kunnioitamme heitä ja autamme heitä tarvittaessa, onnellisuus palaa sydämiimme tuhatkertaisena... ja jos tämän tason ulkopuolella on olemassa toinen todellisuus, kaikki tekomme veljiemme hyväksi ovat tie iankaikkiseen onneen. Jos ei ole, niin... me olimme onnellisia ja annoimme onnea niille, jotka tarvitsivat lohdun sanaa meiltä...
Tania Miranda - Brasilia - 27.11.2025
========================================================

Comentários
Postar um comentário