NÃO É FÁCIL VIVER....
NÃO É FÁCIL VIVER....
Vivemos em um mundo onde cada um tem sua própria realidade. Chamamos de "identidade", porém é um pouco mais complexo que isso. Porque embora prezemos nossa individualidade, há vários parâmetros que regulam nossa forma de agir. Mesmo que inconscientemente, temos algumas diretrizes s que não nos é permitido ignorar...
Ser quem você é de fato é um luxo permitido a poucos em nossa Sociedade... somente aqueles que não se importam de pagar o preço por tal ousadia. E o preço nem sempre está ao nosso alcance. Porque há várias nuances que nos escapam e isso torna tudo um pouco mais difícil de se administrar...
Muito de nossa conduta tem a ver com a Sociedade onde estamos inseridas. O que em alguns grupos é normal, corriqueiro, em outros é uma grave ofensa aos princípios básicos de civilidade. Ou seja, a moral e os bons costumes são tão voláteis quanto a brisa que sopra no entardecer...
Não sabemos quem ditou as regras que usamos como parâmetro em nossa jornada. O que sabemos é que alguém disse que "essa é a forma correta de se viver" e independentemente de gostarmos ou não, seguimos tais diretrizes sem questionar. Pois os líderes de nossos grupos dizem que este é o caminho correto...
Apesar de sermos unos, participamos de vários grupos ao mesmo tempo. Procuramos sempre aqueles que tem algo em comum com nossa linha de pensamento. Muitas vezes nos enganamos em nossa escolha e acabamos por fazer parte de grupos cujos objetivos são totalmente divergentes em relação a nós. Porém, se os líderes em questão tem uma boa oratória, podem nos convencer a permanecer em tal grupo e acabamos por militar contra nós mesmos... absurdo? Nem tanto...
Existem vários grupos sociais espalhados por esse Plano. E participar de algum deles não é uma escolha nossa, é necessidade de sobrevivência. Mas muitas vezes, iludidos por falsas promessas, acabamos por participar de associações que nada tem em comum com nossa forma de viver, de ver o mundo ao nosso redor... acabamos sendo convencidas de que tais diretrizes serão benéficas não somente para nós como também para aqueles que nos rodeiam...
Uma coisa que sempre esquecemos é que em uma mesa de jogo de azar a banca sempre ganha. E, infelizmente, a vida é um grande cassino, onde as apostas sempre são altas. E as chances são sempre contra aqueles que estão se sentando à mesa pela primeira vez...
Há várias agremiações nos acenando para que façamos parte de seu corpo. É algo necessário para o grupo... se não conseguir seguidores, tal entidade definha e acaba sendo esquecida nas esquinas da vida. Quantos e quantos grupos já não passaram por sua vida e hoje sequer são lembrados? A todo instante nasce uma nova entidade e na mesma velocidade outra entra em declínio...
Apenas um grupo social ao qual pertencemos não foi escolhido por nós... a Família Primordial. Somos fruto da união de duas pessoas que em determinado momento de sua vida encontraram vários pontos em comum e resolveram ficar juntos, iniciando um novo núcleo social. Provavelmente não tinham a menor noção do que realmente estavam fazendo, da importância do ato que levavam a cabo. E nem se deram conta do trabalho hercúleo que teriam para manter as bases de tal grupo pelas décadas que viriam a seguir. Sim, administrar um grupo familiar não é fácil nem simples. Exige dedicação dos dois membros fundadores de tal associação...
Haverá momentos em que dúvidas assaltarão aqueles que estarão no comando de tal núcleo. O medo de fracassar, de ambos os cônjuges, estará presente em todos os momentos de suas vidas em conjunto. E essas dúvidas apenas aumentarão, conforme o tempo for passando e novos membros forem agregados ao grupo inicial...
Quando for a hora de passar seus valores para os brotinhos da família, o medo de errar poderá fazer com que muitas vezes os responsáveis pelo grupo errem a mão... afinal, como já diz o ditado, "de boas intenções o inferno está cheio"...
Sim... viver não é fácil. E ensinar a viver é muito mais difícil ainda, pois estaremos passando valores que nos foram entregues no passado. E alguns dos ensinamentos que recebemos não cabem mais na nova realidade do mundo no qual vivemos... pois a Sociedade como um todo tem a sua própria dinâmica e nos faz evoluir (ou involuir, depende do ponto de vista) mesmo que não tenhamos noção de tal fato...
E é nessa formação que recebemos que as travas sociais serão implantadas, onde nossa verdadeira face será obrigada a se manter secreta, pois quem somos realmente não cabe na vida social. Não naquela que vivenciamos no momento em questão...
Oxalá um dia possamos viver em toda nossa plenitude, sempre procurando o melhor para o grupo, sem abrir mão de nossas convicções. Não é uma tarefa simples... haveria necessidade de uma convergência de pensamento de todos os grupos sociais, reconhecendo que o mais importante em nossa vida é sermos felizes... mas o que realmente existe é a divergência, e contra isso temos muito caminho a percorrer, até que vençamos tal percalço...
Tania Miranda - Brasil - 21/11/2025
=========================================================================
LIFE IS NOT EASY...
We live in a world where everyone has their own reality. We call it "identity," but it's a bit more complex than that. Because although we value our individuality, there are several parameters that regulate how we act. Even unconsciously, we have some guidelines that we are not allowed to ignore...
Being who you truly are is a luxury afforded to few in our society... only those who don't mind paying the price for such audacity. And the price is not always within our reach. Because there are several nuances that escape us, and this makes everything a little more difficult to manage...
Much of our conduct has to do with the society in which we are embedded. What is normal and commonplace in some groups is a serious offense against the basic principles of civility in others. In other words, morality and good customs are as volatile as the breeze that blows at dusk...
We don't know who dictated the rules we use as a parameter in our journey. What we know is that someone said, "This is the right way to live," and regardless of whether we like it or not, we follow those guidelines without question. Because the leaders of our groups say this is the right path...
Despite being one, we participate in several groups at the same time. We always look for those that have something in common with our line of thinking. Many times we are mistaken in our choice and end up being part of groups whose objectives are totally divergent from ours. However, if the leaders in question have good oratory skills, they can convince us to remain in such a group, and we end up fighting against ourselves... absurd? Not so much...
There are several social groups scattered throughout this Plane. And participating in one of them is not our choice, it's a necessity for survival. But often, deceived by false promises, we end up participating in associations that have nothing in common with our way of life, our way of seeing the world around us... we end up being convinced that such guidelines will be beneficial not only for us but also for those around us...
One thing we always forget is that at a gambling table, the house always wins. And, unfortunately, life is a big casino, where the stakes are always high. And the odds are always against those who are sitting at the table for the first time...
There are several groups beckoning us to become part of their body. It's something necessary for the group... if it doesn't gain followers, that entity withers and ends up being forgotten in the corners of life. How many groups have passed through your life and are now not even remembered? Every moment a new entity is born and at the same speed another declines...
Only one social group to which we belong was not chosen by us... the Primordial Family. We are the product of the union of two people who, at a certain point in their lives, found several things in common and decided to stay together, starting a new social nucleus. They probably had no idea what they were really doing, the importance of the act they were undertaking. And they didn't realize the Herculean task they would have to maintain the foundations of such a group for the decades to come. Yes, managing a family group is neither easy nor simple. It requires dedication from the two founding members of such an association...
There will be times when doubts will assail those who are in charge of such a nucleus. The fear of failure, for both spouses, will be present at all times in their lives together. And these doubts will only increase as time goes by and new members are added to the initial group...
When it's time to pass on their values to the younger members of the family, the fear of making mistakes can often cause those responsible for the group to overdo it... after all, as the saying goes, "the road to hell is paved with good intentions"...
Yes... life isn't easy. And teaching how to live is even more difficult, because we will be passing on values that were given to us in the past. And some of the teachings we received no longer fit the new reality of the world in which we live... because society as a whole has its own dynamics and makes us evolve (or devolve, depending on the point of view) even if we are not aware of it...
And it is in this upbringing that we receive social constraints will be implanted, where our true face will be forced to remain secret, because who we really are doesn't fit into social life. Not the one we are experiencing at the moment...
opefully, one day we can live life to the fullest, always seeking what is best for the group, without abandoning our convictions. It's not a simple task... it would require a convergence of thought from all social groups, recognizing that the most important thing in our lives is to be happy... but what truly exists is divergence, and we have a long way to go before we overcome this obstacle...
Tania Miranda - Brazil - November 21, 2025
========================================================================
LA VIDA NO ES FÁCIL...
Vivimos en un mundo donde cada uno tiene su propia realidad. La llamamos "identidad", pero es algo más complejo. Porque si bien valoramos nuestra individualidad, existen varios parámetros que regulan nuestro comportamiento. Incluso inconscientemente, tenemos ciertas normas que no podemos ignorar...
Ser uno mismo es un lujo que pocos pueden permitirse en nuestra sociedad... solo aquellos a quienes no les importa pagar el precio de tal osadía. Y ese precio no siempre está a nuestro alcance. Porque hay muchos matices que se nos escapan, y esto dificulta un poco más la gestión de todo...
Gran parte de nuestra conducta está relacionada con la sociedad en la que nos desenvolvemos. Lo que es normal y común en algunos grupos es una grave ofensa contra los principios básicos de la convivencia en otros. En otras palabras, la moral y las buenas costumbres son tan volátiles como la brisa del atardecer...
Desconocemos quién dictó las reglas que usamos como guía en nuestro camino. Lo que sabemos es que alguien dijo: «Esta es la forma correcta de vivir», y, nos guste o no, seguimos esas directrices sin cuestionarlas. Porque los líderes de nuestros grupos dicen que este es el camino correcto…
A pesar de ser uno solo, participamos en varios grupos a la vez. Siempre buscamos aquellos que tengan algo en común con nuestra forma de pensar. Muchas veces nos equivocamos al elegir y terminamos formando parte de grupos cuyos objetivos son totalmente distintos a los nuestros. Sin embargo, si los líderes en cuestión tienen buena oratoria, pueden convencernos de permanecer en dicho grupo, y terminamos luchando contra nosotros mismos… ¿Absurdo? No tanto…
Hay varios grupos sociales dispersos por este Plano. Y participar en uno de ellos no es una elección, es una necesidad para sobrevivir. Pero a menudo, engañados por falsas promesas, terminamos participando en asociaciones que no tienen nada que ver con nuestra forma de vida, nuestra manera de ver el mundo que nos rodea... terminamos convencidos de que tales directrices serán beneficiosas no solo para nosotros, sino también para quienes nos rodean...
Algo que siempre olvidamos es que en un juego, la banca siempre gana. Y, lamentablemente, la vida es un gran casino, donde siempre hay mucho en juego. Y las probabilidades siempre están en contra de quienes se sientan a la mesa por primera vez...
Hay varios grupos que nos tientan a formar parte de ellos. Es algo necesario para el grupo... si no consigue adeptos, esa entidad se marchita y termina olvidada en los rincones de la vida. ¿Cuántos grupos han pasado por tu vida y ahora ni siquiera los recuerdas? A cada instante nace una nueva entidad y, con la misma rapidez, otra desaparece...
Solo un grupo social al que pertenecemos no fue elegido por nosotros... la Familia Primordial. Somos el producto de la unión de dos personas que, en cierto momento de sus vidas, encontraron varias cosas en común y decidieron permanecer juntas, creando un nuevo núcleo social. Probablemente no eran conscientes de lo que estaban haciendo, de la importancia de su acción. Y no se percataron de la tarea titánica que supondría mantener los cimientos de dicho grupo durante las décadas venideras. Sí, gestionar un grupo familiar no es ni fácil ni sencillo. Requiere dedicación por parte de los dos miembros fundadores de dicha asociación.
Habrá momentos en que las dudas asaltarán a quienes estén al frente de este núcleo. El miedo al fracaso, para ambos cónyuges, estará presente en todo momento de su vida en común. Y estas dudas no harán más que aumentar con el paso del tiempo y la incorporación de nuevos miembros al grupo inicial...
Cuando llega el momento de transmitir sus valores a los miembros más jóvenes de la familia, el miedo a cometer errores a menudo lleva a los responsables del grupo a excederse... al fin y al cabo, como dice el refrán, "el camino al infierno está empedrado de buenas intenciones"...
Sí... la vida no es fácil. Y enseñar a vivir es aún más difícil, porque estaremos transmitiendo valores que nos fueron inculcados en el pasado. Y algunas de las enseñanzas que recibimos ya no se ajustan a la nueva realidad del mundo en que vivimos... porque la sociedad en su conjunto tiene su propia dinámica y nos hace evolucionar (o involucionar, según el punto de vista) incluso sin que nos demos cuenta...
Y es en esta educación donde se implantan las restricciones sociales que recibimos, donde nuestra verdadera personalidad se ve obligada a permanecer oculta, porque quienes realmente somos no encajan en la vida social. No en la que estamos viviendo actualmente...
Ojalá algún día podamos vivir la vida al máximo, buscando siempre el bien común, sin renunciar a nuestras convicciones. No es tarea fácil… requeriría una convergencia de pensamiento de todos los grupos sociales, reconociendo que lo más importante en nuestras vidas es ser felices… pero lo que realmente existe es divergencia, y nos queda un largo camino por recorrer antes de superar este obstáculo…
Tania Miranda - Brasil - 21 de noviembre de 2025
=========================================================================
ELÄMÄ EI OLE HELPPOA...
Elämme maailmassa, jossa jokaisella on oma todellisuutensa. Kutsumme sitä "identiteetiksi", mutta se on hieman monimutkaisempaa. Vaikka arvostamme yksilöllisyyttämme, on olemassa useita parametreja, jotka säätelevät toimintaamme. Jopa tiedostamattamme meillä on joitakin ohjeita, joita emme saa sivuuttaa...
Olla oma itsemme on ylellisyys, joka on yhteiskunnassamme harvoille suotavaa... vain niille, jotka eivät välitä maksaa hintaa tällaisesta rohkeudesta. Ja hinta ei ole aina ulottuvillamme. Koska on useita vivahteita, jotka jäävät meiltä huomaamatta, ja tämä tekee kaiken hallinnasta hieman vaikeampaa...
Suuri osa käyttäytymisestämme liittyy yhteiskuntaan, johon olemme upotettuja. Se, mikä on normaalia ja arkipäiväistä joissakin ryhmissä, on vakava loukkaus sivistyksen perusperiaatteita vastaan toisissa. Toisin sanoen moraali ja hyvät tavat ovat yhtä epävakaita kuin hämärässä puhaltava tuuli...
Emme tiedä, kuka saneli säännöt, joita käytämme parametrina matkallamme. Tiedämme, että joku on sanonut: "Tämä on oikea tapa elää", ja pidimme siitä tai emme, noudatamme näitä ohjeita kyseenalaistamatta. Koska ryhmämme johtajat sanovat, että tämä on oikea tie...
Vaikka olemmekin yksi ryhmä, osallistumme useisiin ryhmiin samanaikaisesti. Etsimme aina niitä, joilla on jotain yhteistä ajattelutapamme kanssa. Usein erehdymme valinnoissamme ja päädymme osaksi ryhmiä, joiden tavoitteet ovat täysin erilaiset kuin meidän. Jos kyseisillä johtajilla on kuitenkin hyvät puhetaidot, he voivat saada meidät pysymään tällaisessa ryhmässä, ja päädymme taistelemaan itseämme vastaan... absurdia? Ei niinkään...
Tällä tasolla on useita sosiaalisia ryhmiä hajallaan. Ja osallistuminen yhteen niistä ei ole meidän valintamme, se on selviytymisen välttämättömyys. Mutta usein väärien lupausten pettäminä päädymme osallistumaan yhdistyksiin, joilla ei ole mitään yhteistä elämäntapamme, tapamme nähdä ympäröivä maailma... päädymme vakuuttuneiksi siitä, että tällaiset ohjeet ovat hyödyllisiä paitsi meille myös ympärillämme oleville...
Yksi asia, jonka aina unohdamme, on se, että pelipöydässä talo voittaa aina. Ja valitettavasti elämä on suuri kasino, jossa panokset ovat aina korkeat. Ja kertoimet ovat aina niitä vastaan, jotka istuvat pöydässä ensimmäistä kertaa...
On olemassa useita ryhmiä, jotka houkuttelevat meitä liittymään joukkoonsa. Se on jotain välttämätöntä ryhmälle... jos se ei saa seuraajia, tuo yksikkö kuihtuu ja päätyy unohdetuksi elämän nurkkiin. Kuinka monta ryhmää on kulkenut läpi elämäsi, eikä niitä enää edes muisteta? Joka hetki syntyy uusi yksikkö ja samaan tahtiin toinen hiipuu...
Vain yksi sosiaalinen ryhmä, johon kuulumme, ei ole meidän valitsemamme... Alkukantainen Perhe. Olemme kahden ihmisen liiton tulos, jotka jossain vaiheessa elämäänsä löysivät useita yhteisiä asioita ja päättivät pysyä yhdessä, perustaen uuden sosiaalisen ytimen. Heillä ei luultavasti ollut aavistustakaan, mitä he todella tekivät, tai kuinka tärkeää heidän tekemänsä teko oli. Eivätkä he ymmärtäneet herkulelaista tehtävää, joka heidän edessään olisi ylläpitää tällaisen ryhmän perustuksia tulevina vuosikymmeninä. Kyllä, perheryhmän johtaminen ei ole helppoa eikä yksinkertaista. Se vaatii omistautumista tällaisen yhdistyksen kahdelta perustajajäseneltä...
Tulee aikoja, jolloin epäilykset vaivaavat niitä, jotka ovat vastuussa tällaisesta ytimestä. Molempien puolisoiden epäonnistumisen pelko on läsnä koko heidän yhteisen elämänsä ajan. Ja nämä epäilykset vain lisääntyvät ajan kuluessa ja uusia jäseniä lisätään alkuperäiseen ryhmään...
Kun on aika siirtää arvonsa perheen nuoremmille jäsenille, virheiden tekemisen pelko voi usein saada ryhmän vastuuhenkilöt liioittelemaan... loppujen lopuksi, kuten sanonta kuuluu, "tie helvettiin on päällystetty hyvillä aikomuksilla"...
Kyllä... elämä ei ole helppoa. Ja elämän opettaminen on vielä vaikeampaa, koska siirrämme eteenpäin arvoja, jotka meille annettiin menneisyydessä. Ja jotkut saamamme opetukset eivät enää sovi uuteen todellisuuteen maailmassa, jossa elämme... koska yhteiskunnalla kokonaisuutena on oma dynamiikkansa ja se saa meidät kehittymään (tai taantumaan, näkökulmasta riippuen), vaikka emme olisikaan siitä tietoisia...
Ja juuri tässä kasvatuksessa meille asetetaan sosiaalisia rajoituksia, joissa todellinen kasvomme joutuvat pysymään salassa, koska se, keitä todella olemme, ei sovi sosiaaliseen elämään. Ei siihen, jota koemme juuri nyt...
Toivottavasti jonain päivänä voimme elää elämää täysillä, aina etsien parasta ryhmälle, luopumatta vakaumuksistamme. Se ei ole yksinkertainen tehtävä... se vaatisi ajatusten lähentymistä kaikilta sosiaalisilta ryhmiltä, sen tunnustamista, että tärkeintä elämässämme on olla onnellinen... mutta se, mitä todella on olemassa, on eroavaisuudet, ja meillä on pitkä matka kuljettavana ennen kuin ylitämme tämän esteen...
Tania Miranda - Brasilia - 21. marraskuuta 2025
=========================================================================

Comentários
Postar um comentário