A AMIZADE NOS AJUDA A NAVEGAR PELA VIDA...
A AMIZADE NOS AJUDA A NAVEGAR PELA VIDA…
A vida é um mar imenso. Vivemos a bordo de uma nau que
singra por suas águas e de tempos em tempos encostamos em algum porto. Alguns
marinheiros desembarcam, outros assumem seu lugar, seguindo rumo ao
desconhecido. Porque vivemos fases em nossas vidas. Sabemos o que aconteceu no
dia de ontem, a calmaria e as borrascas que enfrentamos, ombro a ombro. Mas não
temos a menor noção do que poderá acontecer nos próximos minutos, que dirá na
próxima hora, no dia seguinte…
Essa luta constante para manter a navegabilidade do barco
cria entre os grumetes uma ligação muito forte. Todos compartilham do mesmo ideal,
que é seguir rumo ao próximo porto, onde com certeza alguns poderão
desembarcar, outros seguirão viagem até o momento em que Netuno decidir que é
hora de ancorar…
A camaradagem entre os marinheiros é forte e necessária.
Afinal, se não houver alguma ligação entre eles, como poderão ajudar a conduzir
o navio pelas águas bravias e, por vezes, traiçoeiras? Afinal, não sabemos
quando poderemos enfrentar a próxima tempestade…
A ligação entre a tripulação é o mais belo de todos os
sentimentos… a Amizade. É esse elo que permite que personalidades tão distintas
como um grupo de pessoas pode ser consigam se entender e seguir juntos rumo ao
desconhecido. Porque a luta diária vai criando o sentimento de confiança entre
eles. Confiança mais que necessária, pois em caso de emergência é seu companheiro
de viagem que irá te socorrer…
Claro que isso não significa que todos sigam à risca a mesma
linha de pensamento. Não, de forma alguma. O que existe entre essa equipe é
respeito pelas singularidades de cada um. Não importa em que cada elemento
acredite ou deixe de acreditar. O que importa é que todos que ali se encontram
estão prontos para a batalha que porventura se apresente. Estão ligados por um
destino em comum, ou seja, todos desejam levar sua missão a cabo da melhor
forma possível.
Existem divergências entre os elementos. Alguns guardam
mágoa por algo que aconteceu… mesmo que tal acontecimento tenha ocorrido apenas
em sua imaginação. Mas a projeção de sua mente faz com que tal fato tenha uma
dimensão tal que, em determinado momento, é impossível ignorar suas
consequências no dia a dia…
De todos os cargos existentes na nau, o mais cobiçado por
alguns é, sem dúvida, o de Capitão. Afinal, é ele quem dá as ordens ao grupo e
deve ser obedecido… quando um líder de uma tripulação deixa seu cargo, ou
porque irá assumir outra nau ou porque simplesmente chegou a hora de permanecer
em terra firme, seu posto é disputado por aqueles que se interessam pela sua posição. Afinal, o status de Comandante é algo que envaidece algumas pessoas. Que
não se dão conta de que aquele que assume tal cargo passa a ser responsável por
todas as almas a ele entregue. E tudo aquilo que acontecer com sua tripulação
passará a ser responsabilidade única e exclusiva dele. Um marinheiro não irá responder
ante o alto comando por algo errado que aconteceu durante a navegação. O
capitão, sim. Afinal, ele é o único responsável por tudo aquilo que acontece
sob sua supervisão. Claro, seu grumete será responsabilizado por seus atos
perante o Capitão. Mas antes, esse responderá aos seus superiores e toda e
qualquer atitude que tomar será seguindo a decisão do Estado Maior… sua palavra
é lei dentro da embarcação, porém ele manda somente até a página dois…
Cada marinheiro tem sua função a cumprir dentro da nave. E a
confiança de seus parceiros é tanta, que ninguém tem dúvida quanto ao desempenho
de cada um. Porque todos sabem que a condução segura do barco depende de todos cumprirem a risca suas tarefas…
Quando a dúvida assalta algum tripulante, quando este não se
sente seguro para executar a tarefa que lhe foi incumbida, normalmente solicita
a ajuda de um colega mais experiente… e assim, ombro a ombro, todos vão
vencendo as águas revoltas nas quais se encontram…
Uma nau onde o sentimento de amor, de amizade, não exista,
dificilmente conseguirá se desviar dos recifes da vida. Pode até continuar a
singrar os mares. Mas com certeza somente poderá seguir sua jornada em
segurança quando ajustes junto a tripulação forem feitos. Se a falha for do
Comandante, será trocado, sem dúvida. Se for referente a tripulação, bem…
acertos serão feitos para que o bom andamento do serviço continue. E a vida
seguirá em frente, até que possam ancorar em um novo Porto Seguro…
Para que essa tripulação consiga navegar a contento, a Lealdade
e o Afeto são necessários. Eles irão criar um laço emocional entre estes que se
manifestará na forma de carinho, companheirismo e apoio mútuo… a confiança de
que seu parceiro de lutas estará sempre ao seu lado, nos momentos bons e ruins,
te ajuda a acreditar na vitória final. Sem confiança, como seguir em frente? E
para que tal sentimento seja construído, com certeza a Sinceridade, onde cada
um fala o que é necessário, sem dourar a pílula, é o caminho a seguir. Mas com
Respeito. Ou seja… você fala aquilo que seu colega precisa ouvir… respeitando o
mesmo. Aceitando que assim como ele, você também não é perfeito e está sujeito
a cometer erros…
E assim, com Companheirismo, Lealdade, Afeto, Confiança,
Reciprocidade, Sinceridade e Respeito você e seus colegas de navegação continuarão
seguindo em frente, não importa quem seja o Piloto. Não importa que é o
Capitão. Porque durante as tempestades todos devem lutar ombro a ombro até que
a bonança se apresente novamente…
Tania Miranda - Brasil
- 06/09/2025
========================================================================
FRIENDSHIP HELPS US NAVIGATE THROUGH LIFE...
Life is a vast sea. We live aboard a ship sailing its waters, and from time to time we dock at a port. Some sailors disembark, others take their place, heading off into the unknown. This is because we experience phases in our lives. We know what happened yesterday, the calm and the storms we weathered, shoulder to shoulder. But we have no idea what might happen in the next few minutes, let alone the next hour, the next day...
This constant struggle to keep the ship seaworthy creates a very strong bond among the cabin boys. They all share the same ideal: to continue on to the next port, where some will surely disembark, others will continue their journey until Neptune decides it's time to drop anchor...
Camaraderie among sailors is strong and necessary. After all, if there's no connection between them, how can they help steer the ship through the rough and sometimes treacherous waters? After all, we never know when we'll face the next storm...
The bond between the crew is the most beautiful of all feelings... Friendship. It's this bond that allows personalities as diverse as a group of people to understand each other and move forward together into the unknown. Because the daily struggle builds a sense of trust between them. Trust that's more than necessary, because in an emergency, your traveling companion will be the one to rescue you...
Of course, this doesn't mean everyone follows the same line of thought. No, not at all. What exists among this crew is respect for each person's uniqueness. It doesn't matter what each member believes or doesn't believe. What matters is that everyone there is ready for whatever battle may come their way. They are bound by a common destiny; in other words, they all want to carry out their mission in the best possible way.
There are differences of opinion among the members. Some hold grudges over something that happened... even if that event only occurred in their imagination. But the projection of his mind makes this fact so profound that, at a certain point, it's impossible to ignore its consequences in daily life...
Of all the positions on the ship, the most coveted by some is undoubtedly that of Captain. After all, he is the one who gives orders to the group and must be obeyed... when a crew leader leaves his post, either because he is taking over another ship or simply because it's time to remain ashore, his position is disputed by those interested in his position. After all, the status of Captain is something that makes some people proud. They don't realize that whoever assumes such a position becomes responsible for all the souls entrusted to him. And everything that happens to his crew will become his sole and exclusive responsibility. A sailor will not answer to high command for something wrong that happened during the voyage. The captain will. After all, he is solely responsible for everything that happens under his supervision. Of course, his cabin boy will be held accountable for his actions before the Captain. But first, he will answer to his superiors, and any action he takes will be in accordance with the General Staff's decision... his word is law within the vessel, but he only gives orders up to page two...
Each sailor has his role to fulfill within the ship. And the trust of his fellow sailors is so great that no one doubts each other's performance. Because everyone knows that the safe navigation of the ship depends on everyone fulfilling their duties to the letter...
When doubt assails a crew member, when they don't feel confident performing the task assigned to them, they usually ask for help from a more experienced colleague... and thus, shoulder to shoulder, everyone overcomes the turbulent waters in which they find themselves...
A ship where the feeling of love and friendship is lacking will hardly be able to avoid the reefs of life. It may even continue to sail the seas. But it can only continue its journey safely when adjustments are made with the crew. If the Captain is at fault, he will undoubtedly be replaced. If it concerns the crew, well... arrangements will be made to ensure the smooth running of the service. And life will go on until they can anchor in a new safe harbor...
For this crew to sail successfully, loyalty and affection are essential. They will create an emotional bond between them that manifests itself in affection, companionship, and mutual support… the confidence that your partner in arms will always be by your side, through thick and thin, helps you believe in ultimate victory. Without trust, how can you move forward? And for this feeling to be built, sincerity, where each person speaks their minds, without sugarcoating, is certainly the way forward. But with respect. In other words, you say what your colleague needs to hear… respecting them. Accepting that, like them, you are not perfect and are subject to mistakes…
And so, with companionship, loyalty, affection, trust, reciprocity, sincerity, and respect, you and your fellow sailors will continue moving forward, no matter who the pilot is. No matter who the captain is. Because during storms, everyone must fight shoulder to shoulder until calm returns…
Tania Miranda - Brazil - 09/06/2025
=======================================================================
LA AMISTAD NOS AYUDA A NAVEGAR POR LA VIDA...
La vida es un mar inmenso. Vivimos a bordo de un barco que navega por sus aguas, y de vez en cuando atracamos en un puerto. Algunos marineros desembarcan, otros ocupan su lugar, rumbo a lo desconocido. Esto se debe a que experimentamos fases en nuestras vidas. Sabemos lo que sucedió ayer, la calma y las tormentas que superamos, hombro con hombro. Pero no tenemos ni idea de lo que podría suceder en los próximos minutos, y mucho menos en la próxima hora, el día siguiente...
Esta lucha constante por mantener el barco en condiciones de navegar crea un vínculo muy fuerte entre los grumetes. Todos comparten el mismo ideal: continuar hasta el siguiente puerto, donde algunos seguramente desembarcarán, otros continuarán su viaje hasta que Neptuno decida que es hora de fondear...
La camaradería entre los marineros es fuerte y necesaria. Después de todo, si no hay conexión entre ellos, ¿cómo pueden ayudar a gobernar el barco en aguas turbulentas y, a veces, traicioneras? Después de todo, nunca sabemos cuándo nos enfrentaremos a la próxima tormenta...
El vínculo entre la tripulación es el más hermoso de todos los sentimientos... La amistad. Es este vínculo el que permite que personalidades tan diversas como un grupo de personas se entiendan y avancen juntas hacia lo desconocido. Porque la lucha diaria construye un sentido de confianza entre ellos. Confianza que es más que necesaria, porque en una emergencia, tu compañero de viaje será quien te rescate...
Por supuesto, esto no significa que todos sigan la misma línea de pensamiento. No, en absoluto. Lo que existe en esta tripulación es el respeto por la singularidad de cada persona. No importa lo que cada miembro crea o no. Lo que importa es que todos están listos para cualquier batalla que se les presente. Están unidos por un destino común; en otras palabras, todos quieren llevar a cabo su misión de la mejor manera posible.
Hay diferencias de opinión entre los miembros. Algunos guardan rencor por algo que sucedió... incluso si ese evento solo ocurrió en su imaginación. Pero la proyección de su mente hace que este hecho sea tan profundo que, llegado a cierto punto, resulta imposible ignorar sus consecuencias en la vida diaria...
De todos los puestos en el barco, el más codiciado por algunos es, sin duda, el de capitán. Al fin y al cabo, es quien da las órdenes al grupo y debe ser obedecido... cuando un jefe de tripulación deja su puesto, ya sea porque se hace cargo de otro barco o simplemente porque es hora de permanecer en tierra, su puesto es disputado por quienes lo desean. Al fin y al cabo, el estatus de capitán es algo que enorgullece a algunos. No se dan cuenta de que quien asume tal cargo se vuelve responsable de todas las almas que se le confían. Y todo lo que le ocurra a su tripulación será su única y exclusiva responsabilidad. Un marinero no responderá ante el alto mando por algo malo ocurrido durante el viaje. El capitán sí. Al fin y al cabo, él es el único responsable de todo lo que sucede bajo su supervisión. Por supuesto, su camarero rendirá cuentas de sus actos ante el capitán. Pero primero, responderá ante sus superiores, y cualquier acción que tome estará de acuerdo con la decisión del Estado Mayor... su palabra es ley dentro del barco, pero solo da órdenes hasta la página dos...
Cada marinero tiene su función dentro del barco. Y la confianza de sus compañeros es tan grande que nadie duda del desempeño de los demás. Porque todos saben que la navegación segura del barco depende de que todos cumplan con sus deberes al pie de la letra...
Cuando la duda asalta a un miembro de la tripulación, cuando no se siente seguro al realizar la tarea asignada, suele pedir ayuda a un compañero con más experiencia... y así, hombro con hombro, todos superan las aguas turbulentas en las que se encuentran...
Un barco donde falta el sentimiento de amor y amistad difícilmente podrá evitar los escollos de la vida. Incluso puede continuar navegando. Pero solo puede continuar su viaje con seguridad cuando se hacen ajustes con la tripulación. Si el capitán tiene una falla, sin duda será reemplazado. Si se trata de la tripulación, bueno... se harán arreglos para asegurar el buen funcionamiento del servicio. Y la vida seguirá hasta que puedan fondear en un nuevo puerto seguro...
Para que esta tripulación navegue con éxito, la lealtad y el afecto son esenciales. Crearán un vínculo emocional que se manifiesta en afecto, compañerismo y apoyo mutuo… la confianza de que su compañero de armas siempre estará a su lado, en las buenas y en las malas, les ayuda a creer en la victoria final. Sin confianza, ¿cómo pueden avanzar? Y para que este sentimiento se forje, la sinceridad, donde cada persona diga lo que piensa, sin edulcorarlo, es sin duda el camino a seguir. Pero con respeto. En otras palabras, digan lo que su compañero necesita oír… respetándolo. Aceptando que, como ellos, no son perfectos y están sujetos a errores…
Y así, con compañerismo, lealtad, afecto, confianza, reciprocidad, sinceridad y respeto, ustedes y sus compañeros marineros seguirán adelante, sin importar quién sea el piloto. Sin importar quién sea el capitán. Porque durante las tormentas, todos deben luchar codo con codo hasta que vuelva la calma…
Tania Miranda - Brasil - 09/06/2025
=======================================================================
L'AMICIZIA CI AIUTA A NAVIGARE NELLA VITA...
La vita è un mare vasto. Viviamo a bordo di una nave che solca le sue acque e di tanto in tanto attracchiamo in un porto. Alcuni marinai sbarcano, altri prendono il loro posto, salpando verso l'ignoto. Questo perché viviamo delle fasi nella nostra vita. Sappiamo cosa è successo ieri, la calma e le tempeste che abbiamo affrontato, spalla a spalla. Ma non abbiamo idea di cosa potrebbe succedere nei prossimi minuti, figuriamoci nell'ora successiva, il giorno dopo...
Questa lotta costante per mantenere la nave in condizioni di navigare crea un legame molto forte tra i mozzi. Condividono tutti lo stesso ideale: proseguire fino al porto successivo, dove alcuni sicuramente sbarcheranno, altri continueranno il loro viaggio finché Nettuno non deciderà che è ora di gettare l'ancora...
Il cameratismo tra i marinai è forte e necessario. Dopotutto, se non c'è un legame tra loro, come possono aiutare a governare la nave attraverso le acque agitate e a volte insidiose? Dopotutto, non sappiamo mai quando affronteremo la prossima tempesta...
Il legame tra l'equipaggio è il più bello di tutti i sentimenti... L'amicizia. È questo legame che permette a personalità diverse come un gruppo di persone di capirsi e di procedere insieme verso l'ignoto. Perché la lotta quotidiana crea un senso di fiducia tra di loro. Una fiducia più che necessaria, perché in caso di emergenza, il tuo compagno di viaggio sarà colui che ti salverà...
Certo, questo non significa che tutti seguano la stessa linea di pensiero. No, affatto. Ciò che esiste in questo equipaggio è il rispetto per l'unicità di ogni persona. Non importa cosa creda o non creda ogni membro. Ciò che conta è che tutti siano pronti per qualsiasi battaglia si presenti sul loro cammino. Sono legati da un destino comune; in altre parole, tutti vogliono portare a termine la propria missione nel miglior modo possibile.
Ci sono differenze di opinione tra i membri. Alcuni nutrono rancore per qualcosa che è successo... anche se quell'evento è accaduto solo nella loro immaginazione. Ma la proiezione della sua mente rende questo fatto così profondo che, a un certo punto, è impossibile ignorarne le conseguenze nella vita quotidiana...
Di tutte le posizioni sulla nave, la più ambita da alcuni è senza dubbio quella di Capitano. Dopotutto, è lui che dà ordini al gruppo e deve essere obbedito... quando un capo equipaggio lascia il suo posto, sia perché sta prendendo il comando di un'altra nave o semplicemente perché è ora di rimanere a terra, la sua posizione è contestata da coloro che sono interessati alla sua posizione. Dopotutto, lo status di Capitano è qualcosa di cui alcuni vanno fieri. Non si rendono conto che chiunque assuma tale posizione diventa responsabile di tutte le anime a lui affidate. E tutto ciò che accade al suo equipaggio diventerà la sua unica ed esclusiva responsabilità. Un marinaio non risponderà all'alto comando per qualcosa di sbagliato accaduto durante il viaggio. Il capitano sì. Dopotutto, è l'unico responsabile di tutto ciò che accade sotto la sua supervisione. Naturalmente, il suo mozzo sarà ritenuto responsabile delle sue azioni davanti al Capitano. Ma prima, risponderà ai suoi superiori e qualsiasi azione intraprenderà sarà in accordo con la decisione dello Stato Maggiore... la sua parola è legge all'interno della nave, ma impartisce ordini solo fino a pagina due...
Ogni marinaio ha il suo ruolo da svolgere all'interno della nave. E la fiducia dei suoi compagni è così grande che nessuno dubita delle prestazioni degli altri. Perché tutti sanno che la sicurezza della navigazione della nave dipende dall'adempimento dei propri doveri alla lettera da parte di tutti...
Quando un membro dell'equipaggio è assalito dal dubbio, quando non si sente sicuro di svolgere il compito assegnatogli, di solito chiede aiuto a un collega più esperto... e così, spalla a spalla, tutti superano le acque turbolente in cui si trovano...
Una nave in cui mancano il sentimento di amore e amicizia difficilmente riuscirà a evitare gli scogli della vita. Potrebbe persino continuare a solcare i mari. Ma potrà proseguire il suo viaggio in sicurezza solo quando verranno apportate modifiche all'equipaggio. Se il Capitano è in colpa, verrà senza dubbio sostituito. Se riguarda l'equipaggio, beh... verranno presi provvedimenti per garantire il buon funzionamento del servizio. E la vita continuerà finché non potranno gettare l'ancora in un nuovo porto sicuro...
Affinché questo equipaggio salpi con successo, lealtà e affetto sono essenziali. Creeranno un legame emotivo tra i membri che si manifesterà in affetto, cameratismo e sostegno reciproco... la fiducia che il tuo compagno d'armi sarà sempre al tuo fianco, nella buona e nella cattiva sorte, ti aiuta a credere nella vittoria finale. Senza fiducia, come puoi andare avanti? E per costruire questo sentimento, la sincerità, dove ognuno dice ciò che pensa, senza edulcorare, è sicuramente la strada da seguire. Ma con rispetto. In altre parole, dici ciò che il tuo collega ha bisogno di sentirsi dire... rispettandolo. Accettando che, come lui, non sei perfetto e sei soggetto a errori...
E così, con cameratismo, lealtà, affetto, fiducia, reciprocità, sincerità e rispetto, tu e i tuoi compagni marinai continuerete ad andare avanti, non importa chi sia il pilota. Non importa chi sia il capitano. Perché durante le tempeste, tutti devono combattere spalla a spalla finché non torna la calma...
Tania Miranda - Brasile - 09/06/2025
=========================================================================
YSTÄVYYS AUTTAA MEITÄ NAVIGOIMAAN ELÄMÄN LÄPI...
Elämä on valtava meri. Elämme laivalla, joka purjehtii sen vesillä, ja aika ajoin telakoidumme satamaan. Jotkut merimiehet nousevat maihin, toiset ottavat heidän paikkansa ja suuntaavat tuntemattomaan. Tämä johtuu siitä, että koemme vaiheita elämässämme. Tiedämme, mitä tapahtui eilen, tyynen ja myrskyt, jotka kestimme rinta rinnan. Mutta meillä ei ole aavistustakaan, mitä saattaa tapahtua seuraavien minuuttien aikana, saati seuraavan tunnin, seuraavan päivän aikana...
Tämä jatkuva kamppailu laivan merikelpoisuuden säilyttämiseksi luo erittäin vahvan siteen hyttipoikien välille. Heillä kaikilla on sama ihanne: jatkaa seuraavaan satamaan, jossa jotkut varmasti nousevat maihin, toiset jatkavat matkaansa, kunnes Neptunus päättää, että on aika ankkuroida...
Merimiesten välinen toveruus on vahvaa ja välttämätöntä. Loppujen lopuksi, jos heidän välillään ei ole yhteyttä, miten he voivat auttaa ohjaamaan laivaa karujen ja joskus petollisten vesien läpi? Loppujen lopuksi emme koskaan tiedä, milloin kohtaamme seuraavan myrskyn...
Miehistön välinen side on kaunein kaikista tunteista... Ystävyys. Juuri tämä side antaa niin erilaisille persoonallisuuksille kuin ihmisryhmälle mahdollisuuden ymmärtää toisiaan ja edetä yhdessä tuntemattomaan. Koska päivittäinen kamppailu rakentaa heidän välilleen luottamuksen tunteen. Luottamus, joka on enemmän kuin välttämätöntä, sillä hätätilanteessa matkakumppanisi on se, joka pelastaa sinut...
Tämä ei tietenkään tarkoita, että kaikki ajattelisivat samaa. Ei, ei ollenkaan. Miehistön keskuudessa vallitsee kunnioitus jokaisen ainutlaatuisuutta kohtaan. Sillä ei ole väliä, mihin kukin jäsen uskoo tai ei usko. Tärkeintä on, että jokainen on valmis mihin tahansa taisteluun, joka heidän tielleen tulee. Heitä yhdistää yhteinen kohtalo; toisin sanoen he kaikki haluavat suorittaa tehtävänsä parhaalla mahdollisella tavalla.
Jäsenten keskuudessa on mielipide-eroja. Jotkut kantavat kaunaa jostakin tapahtuneesta... vaikka se tapahtuisikin vain heidän mielikuvituksessaan. Mutta hänen mielensä projektio tekee tästä tosiasiasta niin syvällisen, että tietyssä vaiheessa on mahdotonta sivuuttaa sen seurauksia jokapäiväisessä elämässä...
Kaikista laivan tehtävistä joidenkin mielestä halutuin on epäilemättä kapteenin tehtävä. Loppujen lopuksi hän antaa käskyjä ryhmälle ja häntä on toteltava... kun miehistönjohtaja jättää paikkansa, joko siksi, että hän ottaa haltuunsa toisen laivan tai yksinkertaisesti siksi, että on aika jäädä maihin, hänen asemaansa kiistävät ne, jotka ovat kiinnostuneita hänen asemastaan. Loppujen lopuksi kapteenin asema on asia, joka tekee jotkut ihmiset ylpeiksi. He eivät ymmärrä, että se, joka ottaa vastaan tällaisen tehtävän, on vastuussa kaikista hänelle uskotuista sieluista. Ja kaikki, mitä hänen miehistölleen tapahtuu, on hänen yksinomaista vastuutaan. Merimies ei vastaa ylimmälle johdolle mistään matkan aikana tapahtuneesta väärästä. Kapteeni vastaa. Loppujen lopuksi hän on yksin vastuussa kaikesta, mitä hänen valvonnassaan tapahtuu. Tietenkin hänen hyttipoikansa on vastuussa teoistaan kapteenin edessä. Mutta ensin hän vastaa esimiehilleen, ja kaikki hänen toimensa ovat yleisesikunnan päätöksen mukaisia... hänen sanansa on laki aluksen sisällä, mutta hän antaa käskyjä vain toiselle sivulle asti...
Jokaisella merimiehellä on oma roolinsa aluksella. Ja hänen merimiestovereidensa luottamus on niin suuri, ettei kukaan epäile toistensa suoritusta. Koska kaikki tietävät, että aluksen turvallinen navigointi riippuu siitä, että jokainen täyttää velvollisuutensa kirjaimellisesti...
Kun epäilys vaivaa miehistön jäsentä, kun hän ei tunne oloaan varmaksi suorittaessaan hänelle annettua tehtävää, hän yleensä pyytää apua kokeneemmalta kollegalta... ja näin rinta rinnan kaikki voittavat myrskyisät vedet, joissa he ovat...
Laiva, jolta puuttuu rakkauden ja ystävyyden tunne, tuskin pystyy välttämään elämän kaatuneita aaltoja. Se saattaa jopa jatkaa purjehtimista merillä. Mutta se voi jatkaa matkaansa turvallisesti vain, kun miehistön kanssa tehdään muutoksia. Jos kapteeni on syyllinen, hänet epäilemättä korvataan. Jos se koskee miehistöä, niin... järjestelyt tehdään palvelun sujuvan toiminnan varmistamiseksi. Ja elämä jatkuu, kunnes he voivat ankkuroida uuteen turvalliseen satamaan...
Jotta tämä miehistö voi purjehtia menestyksekkäästi, uskollisuus ja kiintymys ovat välttämättömiä. Heidän välilleen syntyy emotionaalinen side, joka ilmenee kiintymyksenä, toveruutena ja keskinäisenä tukena... Luottamus siihen, että aseparisi on aina rinnallasi, läpi vaikeidenkin aikojen, auttaa sinua uskomaan lopulliseen voittoon. Ilman luottamusta, miten voit edetä? Ja jotta tämä tunne syntyisi, vilpittömyys, jossa jokainen ihminen sanoo mielipiteensä kauniilematta, on varmasti tie eteenpäin. Mutta kunnioittavasti. Toisin sanoen, sanot sen, mitä kollegasi tarvitsee kuulla... kunnioittaen heitä. Hyväksymällä, että et ole täydellinen, kuten hekään, ja olet altis virheille... Ja niin, toveruuden, uskollisuuden, kiintymyksen, luottamuksen, vastavuoroisuuden, vilpittömyyden ja kunnioituksen avulla sinä ja kanssapurjehtijasi jatkatte eteenpäin, riippumatta siitä, kuka on lentäjä. Ei ole väliä kuka on kapteeni. Koska myrskyjen aikana kaikkien on taisteltava rinta rinnan, kunnes tyyni palaa...
Tania Miranda - Brasilia - 09/06/2025
======================================================================
L'AMITIÉ NOUS AIDE À NAVIGUER DANS LA VIE...
La vie est une vaste mer. Nous vivons à bord d'un navire naviguant sur ses eaux, et de temps à autre, nous accostons à un port. Certains marins débarquent, d'autres prennent leur place, partant vers l'inconnu. C'est parce que nous traversons des phases dans notre vie. Nous savons ce qui s'est passé hier, le calme et les tempêtes que nous avons affrontés, côte à côte. Mais nous n'avons aucune idée de ce qui pourrait arriver dans les prochaines minutes, et encore moins dans l'heure qui suit, le lendemain...
Cette lutte constante pour maintenir le navire en état de navigabilité crée un lien très fort entre les mousses. Ils partagent tous le même idéal : continuer jusqu'au prochain port, où certains débarqueront sûrement, d'autres poursuivront leur route jusqu'à ce que Neptune décide qu'il est temps de jeter l'ancre...
La camaraderie entre marins est forte et nécessaire. Après tout, s'il n'y a pas de lien entre eux, comment peuvent-ils contribuer à la conduite du navire dans des eaux agitées et parfois dangereuses ? Après tout, on ne sait jamais quand la prochaine tempête nous attendra…
Le lien qui unit l'équipage est le plus beau des sentiments… L'amitié. C'est ce lien qui permet à des personnalités aussi diverses qu'un groupe de personnes de se comprendre et d'avancer ensemble vers l'inconnu. Car la lutte quotidienne crée entre eux un sentiment de confiance. Une confiance plus que nécessaire, car en cas d'urgence, votre compagnon de voyage sera celui qui vous secourra…
Bien sûr, cela ne signifie pas que tout le monde partage les mêmes idées. Non, pas du tout. Ce qui règne au sein de cet équipage, c'est le respect de la singularité de chacun. Peu importe ce que chaque membre croit ou ne croit pas. L'important, c'est que chacun soit prêt à affronter n'importe quelle bataille. Ils sont liés par un destin commun ; autrement dit, ils veulent tous accomplir leur mission du mieux possible.
Il existe des divergences d'opinions entre les membres. Certains gardent rancune à propos d'un événement qui s'est produit… même si cet événement n'est survenu que dans leur imagination. Mais la projection de son esprit rend ce fait si profond qu'il est impossible, à un certain moment, d'en ignorer les conséquences au quotidien…
De tous les postes à bord, le plus convoité est sans conteste celui de capitaine. Après tout, c'est lui qui donne les ordres au groupe et qui doit être obéi… Lorsqu'un chef d'équipage quitte son poste, que ce soit pour prendre le commandement d'un autre navire ou simplement parce qu'il est temps de rester à terre, sa position est contestée par ceux qui s'y intéressent. Après tout, le statut de capitaine est une source de fierté pour certains. Ils ne réalisent pas que celui qui assume un tel poste devient responsable de toutes les âmes qui lui sont confiées. Et tout ce qui arrive à son équipage relève de sa seule et exclusive responsabilité. Un marin ne répondra pas au haut commandement d'un incident survenu pendant la traversée. C'est le capitaine qui le fera. Après tout, il est seul responsable de tout ce qui se passe sous sa supervision. Bien entendu, son mousse sera tenu responsable de ses actes devant le capitaine. Mais d'abord, il répondra à ses supérieurs, et toute action qu'il entreprendra sera conforme aux décisions de l'état-major… sa parole fait loi à bord du navire, mais il ne donne des ordres que jusqu'à la deuxième page…
Chaque marin a son rôle à jouer au sein du navire. Et la confiance de ses camarades est si grande que personne ne doute de la performance de chacun. Car chacun sait que la sécurité de la navigation du navire dépend de l'accomplissement scrupuleux de ses devoirs…
Lorsqu'un membre d'équipage est assailli par le doute, lorsqu'il ne se sent pas à l'aise dans l'accomplissement de la tâche qui lui est assignée, il demande généralement l'aide d'un collègue plus expérimenté… et ainsi, épaule contre épaule, chacun surmonte les turbulences…
Un navire dépourvu de sentiment d'amour et d'amitié aura du mal à éviter les écueils de la vie. Il pourra même continuer à naviguer. Mais il ne pourra poursuivre sa route en toute sécurité que si des ajustements sont apportés avec l'équipage. Si le capitaine est en faute, il sera sans aucun doute remplacé. S'il s'agit de l'équipage, eh bien… des dispositions seront prises pour assurer le bon déroulement du service. Et la vie continuera jusqu'à ce qu'ils puissent jeter l'ancre dans un nouveau port sûr...
Pour que cet équipage puisse naviguer avec succès, la loyauté et l'affection sont essentielles. Un lien émotionnel se tissera entre eux, se manifestant par l'affection, la camaraderie et le soutien mutuel… La confiance que votre partenaire d'armes sera toujours à vos côtés, contre vents et marées, vous aide à croire en la victoire finale. Sans confiance, comment avancer ? Et pour que ce sentiment se construise, la sincérité, où chacun exprime son opinion, sans édulcorer, est certainement la voie à suivre. Mais avec respect. Autrement dit, vous dites ce que votre collègue a besoin d'entendre… en le respectant. En acceptant que, comme lui, vous n'êtes pas parfait et que vous êtes sujet à des erreurs…
Ainsi, avec camaraderie, loyauté, affection, confiance, réciprocité, sincérité et respect, vous et vos compagnons de route continuerez d'avancer, quel que soit le pilote. Quel que soit le capitaine. Car dans la tempête, chacun doit se battre côte à côte jusqu'au retour du calme…
Tania Miranda - Brésil - 09/06/2025
=========================================================================
FREUNDSCHAFT HILFT UNS, DURCH DAS LEBEN ZU NAVIGIEREN...
Das Leben ist ein weites Meer. Wir leben an Bord eines Schiffes, das seine Gewässer befährt, und von Zeit zu Zeit legen wir in einem Hafen an. Manche Matrosen gehen von Bord, andere nehmen ihren Platz ein und brechen ins Unbekannte auf. Das liegt daran, dass wir in unserem Leben Phasen durchlaufen. Wir wissen, was gestern passiert ist, die Ruhe und die Stürme, die wir Schulter an Schulter überstanden haben. Aber wir haben keine Ahnung, was in den nächsten Minuten passieren könnte, geschweige denn in der nächsten Stunde, am nächsten Tag...
Dieser ständige Kampf, das Schiff seetüchtig zu halten, schafft eine sehr starke Bindung zwischen den Schiffsjungen. Sie alle teilen das gleiche Ideal: Weiterfahrt zum nächsten Hafen, wo einige sicher von Bord gehen, andere ihre Reise fortsetzen, bis Neptun beschließt, den Anker zu werfen...
Kameradschaft unter Matrosen ist stark und notwendig. Denn wie können sie ohne Verbindung das Schiff durch die rauen und manchmal tückischen Gewässer steuern? Schließlich wissen wir nie, wann der nächste Sturm auf uns zukommt …
Die Verbundenheit innerhalb der Crew ist das schönste aller Gefühle … Freundschaft. Diese Verbundenheit ermöglicht es so unterschiedlichen Persönlichkeiten wie einer Gruppe, sich zu verstehen und gemeinsam ins Unbekannte vorzudringen. Denn der tägliche Kampf schafft ein Gefühl des Vertrauens zwischen ihnen. Vertrauen, das mehr als nötig ist, denn im Notfall wird der Reisegefährte derjenige sein, der einen rettet …
Das heißt natürlich nicht, dass alle der gleichen Meinung sind. Nein, ganz und gar nicht. In dieser Crew herrscht Respekt vor der Einzigartigkeit jedes Einzelnen. Es spielt keine Rolle, was jedes Mitglied glaubt oder nicht glaubt. Wichtig ist, dass jeder für jede Schlacht bereit ist, die auf ihn zukommen mag. Sie sind durch ein gemeinsames Schicksal verbunden; mit anderen Worten, sie alle wollen ihre Mission bestmöglich erfüllen.
Es gibt Meinungsverschiedenheiten unter den Mitgliedern. Manche hegen Groll wegen etwas, das passiert ist … selbst wenn dieses Ereignis nur in ihrer Vorstellung stattgefunden hat. Doch seine Geisteshaltung macht diese Tatsache so tiefgreifend, dass man ihre Konsequenzen im Alltag ab einem bestimmten Punkt nicht mehr ignorieren kann …
Von allen Positionen auf einem Schiff ist die des Kapitäns zweifellos die begehrteste. Schließlich ist er derjenige, der der Gruppe Befehle gibt, und seine Befehle müssen befolgt werden … Wenn ein Mannschaftsführer seinen Posten verlässt, sei es, weil er ein anderes Schiff übernimmt oder einfach, weil es Zeit ist, an Land zu bleiben, wird seine Position von denjenigen angefochten, die an seiner Position interessiert sind. Schließlich ist der Status eines Kapitäns etwas, das manche Menschen stolz macht. Sie erkennen nicht, dass jeder, der eine solche Position einnimmt, die Verantwortung für alle ihm anvertrauten Seelen übernimmt. Und alles, was seiner Mannschaft widerfährt, fällt in seine alleinige und ausschließliche Verantwortung. Ein Seemann muss sich nicht vor dem Oberkommando für etwas verantworten, das während der Reise passiert ist. Das tut der Kapitän. Schließlich trägt er die alleinige Verantwortung für alles, was unter seiner Aufsicht geschieht. Natürlich wird sein Schiffsjunge vor dem Kapitän für seine Handlungen zur Rechenschaft gezogen. Doch zunächst ist er seinen Vorgesetzten gegenüber verantwortlich, und alles, was er unternimmt, richtet sich nach den Entscheidungen des Generalstabs. Auf dem Schiff ist sein Wort Gesetz, doch er erteilt nur Befehle bis Seite zwei.
Jeder Matrose hat seine Rolle auf dem Schiff zu erfüllen. Und das Vertrauen seiner Kameraden ist so groß, dass niemand an der Leistung des anderen zweifelt. Denn jeder weiß, dass die sichere Führung des Schiffes davon abhängt, dass jeder seine Pflichten genau erfüllt.
Wenn ein Besatzungsmitglied von Zweifeln heimgesucht wird und sich bei der Erfüllung der ihm zugewiesenen Aufgabe nicht sicher fühlt, bittet es in der Regel einen erfahreneren Kollegen um Hilfe. Und so meistern alle, Schulter an Schulter, die stürmischen Gewässer, in denen sie sich befinden.
Ein Schiff, auf dem es an Liebe und Freundschaft mangelt, wird den Schwierigkeiten des Lebens kaum ausweichen können. Es kann vielleicht sogar weiter über die Meere segeln. Aber es kann seine Reise nur sicher fortsetzen, wenn Abstimmungen mit der Besatzung getroffen werden. Trifft der Kapitän einen Fehler, wird er zweifellos ersetzt. Was die Besatzung betrifft, so werden Vorkehrungen getroffen, um einen reibungslosen Ablauf des Dienstes zu gewährleisten. Und das Leben geht weiter, bis sie in einem neuen sicheren Hafen ankern können …
Damit diese Crew erfolgreich segeln kann, sind Loyalität und Zuneigung unerlässlich. Sie schaffen eine emotionale Bindung, die sich in Zuneigung, Kameradschaft und gegenseitiger Unterstützung manifestiert. Das Vertrauen, dass der Partner immer an Ihrer Seite ist, durch dick und dünn, hilft Ihnen, an den endgültigen Sieg zu glauben. Wie können Sie ohne Vertrauen vorankommen? Und um dieses Gefühl aufzubauen, ist Aufrichtigkeit, bei der jeder seine Meinung sagt, ohne zu beschönigen, sicherlich der richtige Weg. Aber mit Respekt. Mit anderen Worten: Sie sagen, was Ihr Kollege hören muss … und respektieren ihn. Akzeptieren Sie, dass Sie, wie er, nicht perfekt sind und Fehler machen können.
Mit Kameradschaft, Loyalität, Zuneigung, Vertrauen, Gegenseitigkeit, Aufrichtigkeit und Respekt werden Sie und Ihre Mitsegler weiter vorankommen, egal wer der Lotse ist. Egal wer der Kapitän ist. Denn bei Stürmen müssen alle Schulter an Schulter kämpfen, bis die Ruhe zurückkehrt.
Tania Miranda – Brasilien – 09.06.2025
=======================================================================
Comentários
Postar um comentário