COMO DESEJA SER LEMBRADO DEPOIS QUE PARTIR?
COMO DESEJA SER LEMBRADO DEPOIS QUE PARTIR?
E a areia vai escorrendo pela ampulheta... o tempo é inexorável. Na ânsia de vencer Cronos, corremos de um lado para o outro, tentando realizar até mesmo o irrealizável. Nos recusamos terminantemente a ser derrotados por aquele que jamais nos deixará vencer o jogo... estamos simplesmente competindo com o Tempo...
Sim... lançamos mão de mil artifícios que, segundo alguns, nos possibilitará ganharmos algum tempo nessa corrida. Mas... e aí está o não dito que nem sempre é entendido... ganhamos algum tempo. Conseguimos protelar o final da corrida. Mas quando essa termina, o resultado é sempre o mesmo. Claro, não podemos ficar preocupadas com isso... se não simplesmente não conseguiremos viver. Mas a derrota final é esperada. Nessa corrida, o pódio não é reservado para nós...
Talvez seja esse o motivo de fazermos tanta questão de vencermos todos os desafios, reais ou imaginários, que se apresentam à nossa frente. Traçamos metas e fazemos tudo o que estiver ao nosso alcance para que sejamos vitoriosos em nossas empreitadas. Dependendo de nossa índole, não há limites para aquilo que estamos dispostos a fazer para alcançar nossos objetivos...
Muito de nossas ações depende de nossa formação... de como fomos educados pela vida. E, você sabe, cada um recebeu um tipo de educação diferente. Tanto no seio familiar quanto nas escolas da vida...
Cada Grupo Social do qual fazemos parte no correr de nossa vida nos molda para atingir determinado objetivo. E, por mais que pareça que escolhemos nosso caminho, na verdade somos induzidos a seguir as trilhas que nos levarão ao destino final. O que muda de uma pessoa para a outra é a percepção daquilo que ocorre ao seu redor...
Quando alguém disse, certa vez, "Faz o que quiser, pois é tudo da Lei" não quis dizer que estamos livres de pagar pelos erros cometidos em nossa caminhada. Cada ação gera um débito, que será cobrado mais cedo ou mais tarde. Dependendo do que estamos devendo, a cobrança nos custará muito caro...
Como diz a Lei da Física, para cada ação existe uma reação. E, na mesma linha, no filme "A espada era a lei", a frase "para cada ida, existe uma partida" complementa a ideia de que tudo na vida tem sua continuidade. Nada ocorre ao acaso. Mas ao mesmo tempo, nada depende de nossa programação...
Estranho dizer isso, não é mesmo? Como assim, o acaso não existe? E como é que me programar para algum evento não significa que terei sucesso em meus objetivos? Não entendi...
Bem, vamos lá... nada na vida acontece por acaso. Tudo o que ocorre ao nosso redor segue uma sequência lógica, que muitas vezes escapa de nossa observação. Sim, por mais atentos que estejamos com respeito ao mundo a nossa volta, à procura de sinais que possam nos mostrar que caminhos tomar, nem sempre tal empreitada segue a contento...
Existem variáveis que, por mais que tentemos contornar, afetam o resultado final de nossos esforços. Por isso o futuro é uma incógnita. Quando planejamos algum evento devemos estar preparados para a velha Lei de Murphy... pois as chances de algo não sair de acordo com nossos desejos muitas vezes ultrapassa os cinquenta por cento...
Isso significa que devemos deixar de sonhar, de lutar por um mundo melhor? É claro que não. Mas sonhar não quer dizer, de forma alguma, deixar de ter os pés no chão. Nossos sonhos são importantes, porque nos mantém vivos e dispostos a fazer de tudo não só para alcançarmos nossa felicidade como também espalharmos a alegria entre aqueles que compartilham esse Plano conosco. E no final, tudo o que levaremos deste mundo é o mesmo que trouxemos quando aqui chegamos... nada...
Deixaremos para aqueles que aqui permanecerem apenas as lembranças dos momentos vividos ao seu lado. Se forem boas, lembrarão de nós com carinho por muito tempo... se não forem, bem... nossa morte física será completa, pois a morte emocional acompanhará nosso féretro e seremos esquecidos em pouco tempo, como algo ruim que se findou...
Portanto, crianças... ouçam meu conselho. Façam ao seu semelhante somente aquilo que gostariam que fizessem por vocês. Nada de maltratar aqueles que caminham ao seu lado, nada de menosprezar os menos favorecidos pela sorte. Espalhe alegria e felicidade por onde passar. Seja a Luz que ilumina o caminho daqueles que caminham ao seu lado. E, depois que partir, com certeza sua lembrança permanecerá por muito tempo no coração daqueles que tiveram o privilégio de caminhar ao seu lado...
Tania Miranda - Brasil - 22/12/2025
===========================================================
HOW DO YOU WISH TO BE REMEMBERED AFTER YOU'RE GONE?
And the sand keeps running through the hourglass... time is inexorable. In our eagerness to conquer Chronos, we run from one side to the other, trying to achieve even the impossible. We categorically refuse to be defeated by the one who will never let us win the game... we are simply competing with Time...
Yes... we resort to a thousand tricks that, according to some, will allow us to gain some time in this race. But... and here is the unspoken part that is not always understood... we gain some time. We manage to postpone the end of the race. But when it ends, the result is always the same. Of course, we can't worry about that... otherwise we simply won't be able to live. But the final defeat is expected. In this race, the podium is not reserved for us...
Perhaps that is why we insist so much on overcoming all the challenges, real or imagined, that present themselves before us. We set goals and do everything in our power to be victorious in our endeavors. Depending on our nature, there are no limits to what we are willing to do to achieve our objectives...
Much of our actions depends on our upbringing... on how we were educated by life. And, you know, everyone received a different kind of education. Both within the family and in the schools of life...
Each social group we belong to throughout our lives molds us to achieve a certain goal. And, however much it may seem that we choose our path, in reality we are led to follow the trails that will take us to our final destination. What changes from one person to another is the perception of what happens around them...
When someone once said, "Do what you will, for it is all within the Law," they didn't mean that we are free from paying for the mistakes made along our journey. Every action generates a debt, which will be collected sooner or later. Depending on what we owe, the collection will cost us dearly...
As the Law of Physics states, for every action there is a reaction. And, along the same lines, in the film "The Sword in the Stone," the phrase "for every going, there is a departure" complements the idea that everything in life has its continuity. Nothing happens by chance. But at the same time, nothing depends on our planning...
Strange to say that, isn't it? How can chance not exist? And how can planning for an event not mean I will succeed in my goals? I don't understand...
Well, let's see... nothing in life happens by chance. Everything that happens around us follows a logical sequence, which often escapes our observation. Yes, however attentive we are to the world around us, looking for signs that can show us which paths to take, this undertaking does not always go as planned...
There are variables that, no matter how much we try to circumvent them, affect the final result of our efforts. That's why the future is an unknown. When planning any event, we must be prepared for Murphy's Law... because the chances of something not going according to our wishes often exceed fifty percent...
Does this mean we should stop dreaming, stop fighting for a better world? Of course not. But dreaming doesn't mean, in any way, losing touch with reality. Our dreams are important because they keep us alive and willing to do everything not only to achieve our happiness but also to spread joy among those who share this Plan with us. And in the end, all we will take from this world is the same thing we brought when we arrived... nothing...
We will leave behind for those who remain only the memories of the moments lived by their side. If they are good, they will remember us fondly for a long time... if not, well... our physical death will be complete, because emotional death will accompany our coffin and we will be forgotten in a short time, like something bad that has ended...
Therefore, children... listen to my advice. Do unto others only what you would have them do unto you. Do not mistreat those who walk beside you, do not belittle those less fortunate. Spread joy and happiness wherever you go. Be the light that illuminates the path of those who walk beside you. And, after you depart, your memory will surely remain for a long time in the hearts of those who had the privilege of walking beside you...
Tania Miranda - Brazil - 12/22/2025
=======================================================
¿CÓMO QUIERES SER RECORDADO DESPUÉS DE TU PARTIDA?
Y la arena sigue deslizándose por el reloj de arena... el tiempo es inexorable. En nuestro afán por conquistar Cronos, corremos de un lado a otro, intentando lograr incluso lo imposible. Nos negamos categóricamente a ser derrotados por quien nunca nos dejará ganar el juego... simplemente competimos con el Tiempo...
Sí... recurrimos a mil trucos que, según algunos, nos permitirán ganar tiempo en esta carrera. Pero... y aquí está la parte tácita que no siempre se entiende... ganamos tiempo. Logramos posponer el final de la carrera. Pero cuando termina, el resultado siempre es el mismo. Por supuesto, no podemos preocuparnos por eso... si no, simplemente no podremos vivir. Pero la derrota final es esperada. En esta carrera, el podio no está reservado para nosotros...
Quizás por eso insistimos tanto en superar todos los desafíos, reales o imaginarios, que se nos presentan. Nos fijamos metas y hacemos todo lo posible para triunfar en nuestros esfuerzos. Dependiendo de nuestra naturaleza, no hay límites a lo que estamos dispuestos a hacer para lograr nuestros objetivos...
Gran parte de nuestras acciones dependen de nuestra crianza... de cómo nos educó la vida. Y, como saben, cada uno recibió una educación diferente, tanto en la familia como en las escuelas de la vida...
Cada grupo social al que pertenecemos a lo largo de nuestra vida nos moldea para alcanzar una meta determinada. Y, por mucho que parezca que elegimos nuestro camino, en realidad somos guiados a seguir los senderos que nos llevarán a nuestro destino final. Lo que cambia de una persona a otra es la percepción de lo que sucede a su alrededor...
Cuando alguien dijo una vez: "Haz lo que quieras, porque todo está dentro de la Ley", no quería decir que estuviéramos exentos de pagar por los errores cometidos en nuestro camino. Cada acción genera una deuda, que tarde o temprano se cobrará. Dependiendo de lo que debamos, la cobranza nos costará caro...
Como dice la Ley de la Física, por cada acción hay una reacción. Y, en la misma línea, en la película "La Espada en la Piedra", la frase "por cada partida hay una partida" complementa la idea de que todo en la vida tiene su continuidad. Nada sucede por casualidad. Pero al mismo tiempo, nada depende de nuestra planificación...
¿Es extraño decirlo, verdad? ¿Cómo puede no existir la casualidad? ¿Y cómo puede ser que planificar un evento no signifique que alcanzaré mis metas? No lo entiendo...
Bueno, veamos... nada en la vida sucede por casualidad. Todo lo que sucede a nuestro alrededor sigue una secuencia lógica, que a menudo escapa a nuestra observación. Sí, por muy atentos que estemos al mundo que nos rodea, buscando señales que nos muestren qué caminos tomar, esta tarea no siempre sale según lo planeado...
Hay variables que, por mucho que intentemos sortearlas, afectan el resultado final de nuestros esfuerzos. Por eso el futuro es una incógnita. Al planificar cualquier evento, debemos estar preparados para la Ley de Murphy... porque las probabilidades de que algo no salga según nuestros deseos suelen superar el cincuenta por ciento...
¿Significa esto que debemos dejar de soñar, dejar de luchar por un mundo mejor? Claro que no. Pero soñar no significa, en absoluto, perder el contacto con la realidad. Nuestros sueños son importantes porque nos mantienen vivos y dispuestos a hacer todo lo posible no solo para alcanzar nuestra felicidad, sino también para compartir alegría con quienes comparten este Plan. Y al final, lo único que nos llevaremos de este mundo será lo mismo que trajimos al llegar... nada...
Dejaremos a quienes nos quedan solo el recuerdo de los momentos vividos a su lado. Si son buenos, nos recordarán con cariño durante mucho tiempo... si no, bueno... nuestra muerte física será completa, porque la muerte emocional acompañará a nuestro ataúd y seremos olvidados en poco tiempo, como algo malo que ha terminado...
Por lo tanto, hijos... escuchen mi consejo. Traten a los demás solo como quisieran que los trataran a ustedes. No maltrates a quienes caminan a tu lado, no menosprecies a los menos afortunados. Reparte alegría y felicidad dondequiera que vayas. Sé la luz que ilumina el camino de quienes caminan a tu lado. Y, después de tu partida, tu recuerdo seguramente permanecerá por mucho tiempo en los corazones de quienes tuvieron el privilegio de caminar a tu lado...
Tania Miranda - Brasil - 22/12/2025
=========================================================
MITEN HALUAT TULLEVASI MUISTETTU POISSAOLON JÄLKEEN?
Ja hiekka virtaa tiimalasin läpi... aika on vääjäämätön. Kronos-valloituksen innoissamme juoksemme puolelta toiselle yrittäen saavuttaa jopa mahdotonta. Kieltäydymme kategorisesti tulemasta voitetuksi sen taholta, joka ei koskaan anna meidän voittaa peliä... kilpailemme vain Ajan kanssa...
Kyllä... turvaudumme tuhansiin temppuihin, jotka joidenkin mukaan antavat meille mahdollisuuden voittaa aikaa tässä kilpailussa. Mutta... ja tässä on se sanaton osa, jota ei aina ymmärretä... voitamme aikaa. Onnistumme lykkäämään kilpailun loppua. Mutta kun se päättyy, tulos on aina sama. Emme tietenkään voi murehtia siitä... muuten emme yksinkertaisesti pysty elämään. Mutta lopullinen tappio on odotettavissa. Tässä kilpailussa palkintokorokepaikka ei ole varattu meille...
Ehkä siksi vaadimme niin paljon kaikkien eteemme tulevien haasteiden, todellisten tai kuviteltujen, voittamista. Asetamme tavoitteita ja teemme kaikkemme ollaksemme voitokkaita pyrkimyksissämme. Luonteestamme riippuen ei ole rajoja sille, mitä olemme valmiita tekemään tavoitteidemme saavuttamiseksi...
Suuri osa teoistamme riippuu kasvatuksestamme... siitä, miten elämä on meitä kasvattanut. Ja tiedättehän, jokainen on saanut erilaisen koulutuksen. Sekä perheessä että elämän kouluissa...
Jokainen sosiaalinen ryhmä, johon kuulumme koko elämämme ajan, muovaa meitä saavuttamaan tietyn tavoitteen. Ja vaikka kuinka näyttäisi siltä, että valitsemme polkumme, todellisuudessa meidät johdatetaan seuraamaan polkuja, jotka vievät meidät lopulliseen määränpäähämme. Se, mikä ihmisestä toiseen muuttuu, on käsitys siitä, mitä hänen ympärillään tapahtuu...
Kun joku kerran sanoi: "Tee mitä tahdot, sillä kaikki on lain rajoissa", hän ei tarkoittanut, että olisimme vapaita maksamaan matkallamme tekemistämme virheistä. Jokainen teko luo velkaa, joka peritään ennemmin tai myöhemmin. Velan määrästä riippuen velan perintä tulee meille kalliiksi...
Kuten fysiikan laki sanoo, jokaisella teolla on reaktio. Ja samaan tapaan elokuvassa "Miekka kivessä" lause "jokaisella menolla on lähtö" täydentää ajatusta, että kaikella elämässä on oma jatkumonsa. Mikään ei tapahdu sattumalta. Mutta samaan aikaan mikään ei riipu suunnittelustamme...
Onpa outoa sanoa niin, eikö olekin? Miten sattumaa ei voi olla olemassa? Ja miten tapahtuman suunnittelu ei voi tarkoittaa, että onnistun tavoitteissani? En ymmärrä...
No, katsotaanpa... mikään elämässä ei tapahdu sattumalta. Kaikki ympärillämme tapahtuva noudattaa loogista järjestystä, joka usein jää huomaamattamme. Kyllä, vaikka kuinka tarkkaavaisia olisimme ympäröivälle maailmalle ja etsimme merkkejä, jotka voivat näyttää meille, mitä polkuja kulkea, tämä yritys ei aina mene suunnitelmien mukaan...
On muuttujia, jotka, vaikka kuinka yrittäisimme kiertää niitä, vaikuttavat ponnistelujemme lopputulokseen. Siksi tulevaisuus on tuntematon. Suunnitellessamme mitä tahansa tapahtumaa meidän on oltava varautuneita Murphyn lakiin... koska todennäköisyys sille, että jokin ei mene toiveidemme mukaan, ylittää usein viisikymmentä prosenttia...
Tarkoittaako tämä, että meidän pitäisi lopettaa unelmointi, lopettaa taistelu paremman maailman puolesta? Tietenkin ei. Mutta unelmointi ei millään tavalla tarkoita yhteyden menettämistä todellisuuteen. Unelmamme ovat tärkeitä, koska ne pitävät meidät elossa ja valmiina tekemään kaikkemme paitsi saavuttaaksemme onnemme, myös levittääksemme iloa niiden keskuudessa, jotka jakavat tämän suunnitelman kanssamme. Ja lopulta kaikki, mitä otamme tästä maailmasta, on sama asia, jonka toimme mukanamme saapuessamme... ei mitään...
Jätämme jäljelle jääneille vain muistot heidän rinnallaan eletyistä hetkistä. Jos ne ovat hyviä, ne muistavat meidät lämmöllä pitkään... jos eivät, niin... fyysinen kuolemamme on täydellinen, koska henkinen kuolema seuraa arkkuamme ja meidät unohdetaan pian, kuin jokin paha, joka on päättynyt...
Siksi, lapset... kuunnelkaa neuvoani. Tehkää toisille vain sitä, mitä haluaisitte heidän tekevän teille. Älkää kohdelko kaltoin niitä, jotka kulkevat vierellänne, älkää vähätelkö niitä, jotka ovat vähemmän onnekkaita. Levitä iloa ja onnea minne ikinä menetkin. Ole valo, joka valaisee rinnallasi kulkevien polkua. Ja lähtösi jälkeen muistosi säilyy varmasti pitkään niiden sydämissä, joilla oli etuoikeus kulkea rinnallasi...
Tania Miranda - Brasilia - 22.12.2025
=====================================================

Comentários
Postar um comentário