OS PÁSSAROS SE RECONHECEM PELAS PLUMAS
OS PÁSSAROS SE RECONHECEM PELAS PLUMAS
A algum tempo atrás publiquei meu primeiro livro através de uma editora. O sub título era "a dualidade da alma humana", onde, na verdade, falava mais sobre a obra que o título propriamente. Talvez você me pergunte... por quê? A resposta não é tão simples, mas vamos lá...
Todas nós temos múltiplas personalidades... aliás, isso é citado, de forma figurativa, até mesmo na Bíblia. É naquela passagem em que uma pessoa "endemoniada" se nomeia perante Cristo como "Legião". E, sim... cada um de nós é uma legião, pois guardamos em nosso âmago vários personagens que vão se alternando ao correr do dia. Cada um deles com sua personalidade própria...
Como em um grande teatro, usamos várias máscaras. Para cada situação usamos um personagem específico, apropriado para aquela cena em especial. Podemos usar uma imagem romântica, colérica, pacifista... depende do momento...
Começamos a representar nosso papel a partir do momento em que acordamos e seguimos essa rotina até o momento de nos entregarmos aos braços de Morpheus, para um descanso reparador das atribulações enfrentadas durante o dia. E mesmo nesses momentos lançamos mão de personagens para alguma atuação durante nosso repouso. É como se fosse um ensaio, para a apresentação do dia seguinte...
Muita de nossa performance é baseada nos grupos dos quais fazemos parte em nossa vida social. Poucas são as pessoas que vivem isoladas, se é que alguém consegue viver assim... para nossa saúde mental, necessitamos interagir com nossos iguais... e aí fica a pergunta... onde estão nossos iguais?...
Todas as pessoas procuram alguém que compartilhe suas ideias... ou que, pelo menos, pense de modo similar. E aí começamos nossa aventura...
Existem milhares de opções, mas como um grande mosaico, não é em qualquer ponto que nos encaixamos. Somos peças de um grande Quebra Cabeças onde, para encontrar nosso lugar, temos que manter nossa mente aberta, sem nenhum tipo de pré conceito... o que não é uma tarefa fácil, pois somos expostas a todos os tipos de conceitos desde que abrimos os olhos para essa realidade. E o pior... muitos desses conceitos são conflitantes, o que gera uma grande confusão quando temos que optar por algum caminho...
Sim, não é fácil encontrarmos nossos iguais. Corremos atrás de quimeras, na vã esperança de nos encaixarmos naquele grupo em especial... e, depois de algum tempo, descobrimos que nada temos em comum com estes... não era o nosso lugar...
O problema é que, geralmente, procuramos estar no meio de pessoas que estejam em nosso nível, nem abaixo, nem acima... porém não é assim que o mundo funciona. Diferenças culturais não são a base para nos encontrarmos com aqueles que realmente são nossos iguais... formações díspares muitas vezes são essenciais para que o grupo se reúna. E por que? Simples... se todos tivessem a mesma visão do mundo, a mesma formação, em que isso iria auxiliar em sua evolução? Afinal, cada grupo é, de certa forma, um grupo social autônomo, um ser vivo pensante. E precisa de todos os tipos de informações, para que possa avançar pela selva implacável da vida. Partilhamos nossas informações, nossas ideias. Pois juntas, somos mais fortes. E... não se esqueçam dessa frase... os pássaros se reconhecem por suas plumas....
Tania Miranda 26/05/2025
======================================================================
BIRDS RECOGNIZE EACH OTHER BY THEIR FEATHERS
Some time ago, I published my first book through a publisher. The subtitle was "the duality of the human soul", which, in fact, spoke more about the work than the title itself. You might ask me... why? The answer is not so simple, but here goes...
We all have multiple personalities... in fact, this is mentioned, figuratively, even in the Bible. It is in that passage where a "possessed" person names himself before Christ as "Legion". And, yes... each one of us is a legion, because we keep within us several characters that alternate throughout the day. Each one of them with their own personality...
As in a great theater, we wear several masks. For each situation, we use a specific character, appropriate for that particular scene. We can use a romantic, angry, pacifist image... it depends on the moment...
We start playing our role from the moment we wake up and follow this routine until the moment we surrender ourselves to the arms of Morpheus, for a refreshing rest from the tribulations faced during the day. And even in these moments we use characters to perform during our rest. It is as if it were a rehearsal, for the presentation the next day...
Much of our performance is based on the groups we are part of in our social life. Few people live isolated, if anyone can live like that... for our mental health, we need to interact with our peers... and then the question arises... where are our peers?...
Everyone looks for someone who shares their ideas... or who, at least, thinks in a similar way. And that is where our adventure begins...
There are thousands of options, but like a large mosaic, we do not fit in at any point. We are pieces of a big puzzle where, to find our place, we have to keep our minds open, without any kind of preconceptions... which is not an easy task, because we are exposed to all kinds of concepts since we open our eyes to this reality. And the worst thing... many of these concepts are conflicting, which generates great confusion when we have to choose a path... Yes, it is not easy to find our equals. We chase after chimeras, in the vain hope of fitting into that particular group... and, after some time, we discover that we have nothing in common with them... it was not our place... The problem is that, generally, we seek to be among people who are at our level, neither below nor above... but that is not how the world works. Cultural differences are not the basis for finding those who are truly our equals... disparate backgrounds are often essential for the group to come together. And why? Simple... if everyone had the same vision of the world, the same background, how would that help in their evolution? After all, each group is, in a way, an autonomous social group, a thinking living being. And it needs all kinds of information so that it can advance through the relentless jungle of life. We share our information, our ideas. Because together, we are stronger. And... don't forget this phrase... birds recognize each other by their feathers...
Tania Miranda 05/26/2025
========================================================================
LOS PÁJAROS SE RECONOCEN POR SUS PLUMAS
Hace un tiempo publiqué mi primer libro a través de una editorial. El subtítulo era "La dualidad del alma humana", lo que, de hecho, decía más sobre la obra que el título mismo. Me preguntarás... ¿por qué? La respuesta no es tan sencilla, pero allá vamos...
Todos tenemos personalidades múltiples... de hecho, esto se menciona, en sentido figurado, incluso en la Biblia. Es en ese pasaje donde una persona “endemoniada” se nombra ante Cristo como “Legión”. Y, sí… cada uno de nosotros somos una legión, pues llevamos dentro varios personajes que se alternan a lo largo del día. Cada uno de ellos con su propia personalidad...
Como en un gran teatro, utilizamos varias máscaras. Para cada situación utilizamos un personaje específico, apropiado para esa escena particular. Podemos usar una imagen romántica, enojada, pacifista... depende del momento...
Comenzamos a desempeñar nuestro papel desde el momento en que nos despertamos y seguimos esta rutina hasta el momento en que nos entregamos en los brazos de Morfeo, para un descanso reparador de las tribulaciones enfrentadas durante el día. E incluso en estos momentos utilizamos personajes para representar algún tipo de performance durante nuestro descanso. Es como un ensayo para la presentación del día siguiente...
Gran parte de nuestro desempeño se basa en los grupos de los que formamos parte en nuestra vida social. Pocas personas viven aisladas, si es que alguien puede vivir así… por nuestra salud mental, necesitamos interactuar con nuestros semejantes… y eso nos lleva a preguntarnos… ¿dónde están nuestros semejantes?...
Todo el mundo busca a alguien que comparta sus ideas... o al menos piense de forma similar. Y así comenzamos nuestra aventura...
Hay miles de opciones, pero como en un gran mosaico, no encajamos en ningún lugar. Somos piezas de un gran puzzle donde, para encontrar nuestro lugar, tenemos que mantener la mente abierta, sin ningún tipo de preconcepciones… lo cual no es tarea fácil, ya que estamos expuestos a todo tipo de conceptos desde que abrimos los ojos a esta realidad. Y lo peor es que muchos de estos conceptos son contradictorios, lo que genera mucha confusión a la hora de elegir un camino...
Sí, no es fácil encontrar a nuestros iguales. Corremos tras quimeras, con la vana esperanza de encajar en ese grupo especial... y, después de un tiempo, descubrimos que no tenemos nada en común con ellas... no era nuestro lugar...
El problema es que, generalmente, intentamos estar cerca de personas que estén a nuestro nivel, ni por debajo ni por encima... pero el mundo no funciona así. Las diferencias culturales no son la base para encontrarnos con quienes son verdaderamente nuestros iguales... los diferentes orígenes son a menudo esenciales para que el grupo se una. ¿Y por qué? Sencillo... si todos tuviéramos la misma visión del mundo, la misma educación, ¿cómo ayudaría eso a su evolución? Al fin y al cabo, cada grupo es, en cierto modo, un grupo social autónomo, un ser vivo pensante. Y necesitas todo tipo de información para poder abrirte camino a través de la implacable jungla de la vida. Compartimos nuestra información, nuestras ideas. Porque juntos somos más fuertes. Y... no olviden esta frase... los pájaros se reconocen por sus plumas...
Tania Miranda 26/05/2025
======================================================================
LINNUT TUNNISTAVAT TOISENSA HÖYHIENSÄ MUKAAN
Jonkin aikaa sitten julkaisin ensimmäisen kirjani kustantajan kautta. Alaotsikko oli "ihmissielun kaksinaisuus", joka itse asiassa kertoi teoksesta enemmän kuin itse nimi. Saatat kysyä minulta... miksi? Vastaus ei ole ihan yksinkertainen, mutta mennään nyt...
Meillä kaikilla on useita persoonallisuuksia... itse asiassa tämä mainitaan kuvaannollisesti jopa Raamatussa. Juuri tuossa kohdassa "demonien riivaama" henkilö nimeää itsensä Kristuksen edessä "Legiooniksi". Ja kyllä... jokainen meistä on legioona, sillä sisällämme on useita hahmoja, jotka vaihtuvat päivän mittaan. Jokaisella heistä oma persoonallisuutensa...
Kuten suuressa teatterissa, käytämme useita naamioita. Jokaiseen tilanteeseen käytämme tiettyä hahmoa, joka sopii kyseiseen kohtaukseen. Voimme käyttää romanttista, vihaista, pasifistista kuvaa... se riippuu hetkestä...
Alamme näytellä rooliamme heräämisestämme lähtien ja noudatamme tätä rutiinia siihen hetkeen asti, kunnes antaudumme Morfeuksen syliin, saadaksemme palauttavan levon päivän aikana kohtaamistamme koettelemuksista. Ja jopa näinä hetkinä käytämme hahmoja esittääksemme jonkinlaisen esityksen lepomme aikana. Se on kuin harjoitus seuraavan päivän esitystä varten...
Suuri osa suorituksestamme perustuu ryhmiin, joihin kuulumme sosiaalisessa elämässämme. Harva ihminen elää eristyksissä, jos kukaan pystyy elämään niin... mielenterveytemme vuoksi meidän on oltava vuorovaikutuksessa vertaistemme kanssa... ja se herättää kysymyksen... missä vertaisemme ovat?...
Kaikki etsivät jotakuta, joka jakaa heidän ajatuksensa... tai ainakin ajattelee samalla tavalla. Ja niin me aloitimme seikkailumme...
Vaihtoehtoja on tuhansia, mutta kuin suuri mosaiikki, emme sovi mihinkään yhteen paikkaan. Olemme palasia suuresta palapelistä, jossa löytääksemme paikkamme meidän on pidettävä mielemme avoinna ilman minkäänlaisia ennakkoluuloja... mikä ei ole helppo tehtävä, sillä altistumme kaikenlaisille käsitteille avattuamme silmämme tälle todellisuudelle. Ja pahinta on... monet näistä käsitteistä ovat ristiriitaisia, mikä aiheuttaa paljon hämmennystä, kun meidän on valittava polku...
Kyllä, vertaisten löytäminen ei ole helppoa. Juoksemme kimeerien perässä turhassa toivossa sopia tuohon erityisryhmään... ja jonkin ajan kuluttua huomaamme, ettei meillä ole mitään yhteistä niiden kanssa... se ei ollut meidän paikkamme...
Ongelmana on, että yleensä yritämme olla ihmisten seurassa, jotka ovat samalla tasolla kuin me, eivätkä sen alapuolella eivätkä yläpuolella... mutta maailma ei toimi niin. Kulttuurierot eivät ole perusta sille, että tapaamme todella tasavertaisiamme... erilaiset taustat ovat usein välttämättömiä ryhmän yhteen tulemiselle. Ja miksi? Yksinkertaista... jos kaikilla olisi sama maailmankuva, sama koulutus, miten se auttaisi heidän kehitystään? Loppujen lopuksi jokainen ryhmä on tietyllä tavalla autonominen sosiaalinen ryhmä, ajatteleva elävä olento. Ja tarvitset kaikenlaista tietoa, jotta voit löytää tiesi elämän armottoman viidakon läpi. Jaamme tietoamme, ideoitamme. Koska yhdessä olemme vahvempia. Ja... älä unohda tätä lausetta... linnut tunnistavat toisensa höyhenistään...
Tania Miranda 26.5.2025
=======================================================================
GLI UCCELLI SI RICONOSCONO DALLE LORO PIUME
Qualche tempo fa ho pubblicato il mio primo libro tramite un editore. Il sottotitolo era "la dualità dell'anima umana", il che, in realtà, diceva molto di più sull'opera rispetto al titolo stesso. Potreste chiedermi... perché? La risposta non è così semplice, ma eccoci qui...
Tutti noi abbiamo personalità multiple... infatti, questo viene menzionato, in senso figurato, anche nella Bibbia. È in quel brano che una persona "posseduta da un demone" si presenta davanti a Cristo come "Legione". E sì... ognuno di noi è una legione, poiché portiamo dentro di noi diversi personaggi che si alternano nel corso della giornata. Ognuno di loro ha la sua personalità...
Come in un grande teatro, utilizziamo diverse maschere. Per ogni situazione utilizziamo un personaggio specifico, adatto a quella particolare scena. Possiamo usare un'immagine romantica, arrabbiata, pacifista... dipende dal momento...
Cominciamo a svolgere il nostro ruolo dal momento in cui ci svegliamo e seguiamo questa routine fino al momento in cui ci abbandoniamo tra le braccia di Morfeo, per un riposo ristoratore dalle tribolazioni affrontate durante il giorno. E anche in questi momenti utilizziamo dei personaggi per mettere in scena una specie di spettacolo durante il nostro riposo. È come una prova generale per la presentazione del giorno dopo...
Gran parte delle nostre prestazioni si basa sui gruppi di cui facciamo parte nella nostra vita sociale. Sono poche le persone che vivono isolate, ammesso che qualcuno possa vivere così... Per la nostra salute mentale, abbiamo bisogno di interagire con i nostri coetanei... e questo solleva la domanda... dove sono i nostri coetanei?...
Tutti cercano qualcuno che condivida le loro idee... o che almeno la pensi in modo simile. E così abbiamo iniziato la nostra avventura...
Ci sono migliaia di possibilità, ma come in un grande mosaico, non riusciamo a trovare un posto preciso. Siamo pezzi di un grande puzzle in cui, per trovare il nostro posto, dobbiamo mantenere la mente aperta, senza alcun tipo di preconcetto... il che non è un compito facile, poiché siamo esposti a tutti i tipi di concetti da quando apriamo gli occhi a questa realtà. E la cosa peggiore è che... molti di questi concetti sono contrastanti, il che crea molta confusione quando dobbiamo scegliere un percorso...
Sì, non è facile trovare dei nostri pari. Corriamo dietro alle chimere, nella vana speranza di entrare a far parte di quel gruppo speciale... e, dopo un po' di tempo, scopriamo di non avere nulla in comune con loro... non era il nostro posto...
Il problema è che, in genere, cerchiamo di stare con persone che sono al nostro livello, né al di sotto né al di sopra... ma il mondo non funziona così. Le differenze culturali non sono la base per incontrare persone veramente nostre pari... spesso, background diversi sono essenziali affinché il gruppo si unisca. E perché? Semplice... se tutti avessero la stessa visione del mondo, la stessa istruzione, come aiuterebbe la loro evoluzione? Dopotutto, ogni gruppo è, in un certo senso, un gruppo sociale autonomo, un essere vivente pensante. E per riuscire ad attraversare la giungla spietata della vita hai bisogno di ogni genere di informazione. Condividiamo le nostre informazioni, le nostre idee. Perché insieme siamo più forti. E... non dimenticate questa frase... gli uccelli si riconoscono dalle loro piume...
Tania Miranda 26/05/2025
======================================================================
LES OISEAUX SE RECONNAISSENT À LEURS PLUMES
Il y a quelque temps, j'ai publié mon premier livre chez un éditeur. Le sous-titre était « la dualité de l’âme humaine », ce qui, en fait, en disait plus sur l’œuvre que le titre lui-même. Vous pourriez me demander... pourquoi ? La réponse n'est pas si simple, mais nous y allons...
Nous avons tous des personnalités multiples... en fait, cela est mentionné, au sens figuré, même dans la Bible. C'est dans ce passage qu'une personne « possédée par un démon » se nomme elle-même devant Christ « Légion ». Et, oui... chacun de nous est une légion, car nous portons en nous plusieurs personnages qui alternent tout au long de la journée. Chacun d'entre eux avec sa propre personnalité...
Comme dans un grand théâtre, nous utilisons plusieurs masques. Pour chaque situation, nous utilisons un personnage spécifique, adapté à cette scène particulière. On peut utiliser une image romantique, colérique, pacifiste... ça dépend du moment...
Nous commençons à jouer notre rôle à partir du moment où nous nous réveillons et suivons cette routine jusqu'au moment où nous nous abandonnons dans les bras de Morphée, pour un repos réparateur des tribulations rencontrées au cours de la journée. Et même dans ces moments-là, nous utilisons des personnages pour jouer une sorte de performance pendant notre repos. C'est comme une répétition pour la présentation du lendemain...
Une grande partie de notre performance est basée sur les groupes auxquels nous appartenons dans notre vie sociale. Peu de gens vivent isolés, si quelqu'un peut vivre comme ça... pour notre santé mentale, nous devons interagir avec nos pairs... et cela soulève la question... où sont nos pairs ?...
Tout le monde recherche quelqu'un qui partage ses idées... ou du moins pense de manière similaire. Et c'est ainsi que nous avons commencé notre aventure...
Il existe des milliers d’options, mais comme une grande mosaïque, nous ne rentrons dans aucun endroit. Nous sommes les pièces d'un grand puzzle où, pour trouver notre place, nous devons garder l'esprit ouvert, sans aucune sorte d'idée préconçue... ce qui n'est pas une tâche facile, car nous sommes exposés à toutes sortes de concepts dès lors que nous ouvrons les yeux sur cette réalité. Et le pire, c'est que... beaucoup de ces concepts sont contradictoires, ce qui crée beaucoup de confusion lorsque nous devons choisir un chemin...
Oui, il n’est pas facile de trouver nos égaux. Nous courons après des chimères, dans le vain espoir d'entrer dans ce groupe spécial... et, après un certain temps, nous découvrons que nous n'avons rien en commun avec elles... ce n'était pas notre place...
Le problème c'est que, généralement, on essaie de s'entourer de gens qui sont à notre niveau, ni en dessous ni au dessus... mais ce n'est pas comme ça que le monde fonctionne. Les différences culturelles ne sont pas la base pour rencontrer ceux qui sont vraiment nos égaux... des origines différentes sont souvent essentielles pour que le groupe se rassemble. Et pourquoi ? Simplement... si tout le monde avait la même vision du monde, la même éducation, en quoi cela aiderait-il leur évolution ? Après tout, chaque groupe est, d’une certaine manière, un groupe social autonome, un être vivant pensant. Et vous avez besoin de toutes sortes d’informations pour pouvoir vous frayer un chemin à travers la jungle impitoyable de la vie. Nous partageons nos informations, nos idées. Parce qu'ensemble, nous sommes plus forts. Et... n'oubliez pas cette phrase... les oiseaux se reconnaissent à leurs plumes...
Tania Miranda 26/05/2025
Comentários
Postar um comentário